به گزارش «دی اسپورت»؛ در طی سالیان اخیر شاهد افتخار آفرینی خوب بانوان ایرانی در ورزش بوده ایم که تحسین همگان را نیز در بر داشته است و در ورزش فوتبال نیز این امر مستثنی نبوده و شاهد حرکت رو به جلو این رشته ورزشی در بین زنان کشورمان بوده ایم که این رشد در بین بانوان داور نیز به وضوح مشاهد شده و شاهد پیشرفت های بوده ایم و در آنسوی مرزها نیز این درخشش مشاهده شده و پای صحبت اولین داور زن ایرانی در فوتبال اتریش نشستیم تا در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار دی اسپورت شرکت کند و با متانت خاصی پاسخگوی سوالات ما باشد که در ادامه می خوانیم .
بیوگرافی :
ریحانه نهاوندی متولد 1367 در شهر وین اتریش که از سال 2017 به طور رسمی وارد حرفه داوری شدم و داور رسمی فدراسیون فوتبال اتریش هستم.
عشق به فوتبال مرا وارد این عرصه کرد.
چون به این رشته ورزشی علاقمند بودم همیشه دوست داشتم در فوتبال فعالیتی داشته باشم و تصمیم گرفتم وارد عرصه داوری شوم و با توجه به علاقه ای که داشتم بتوانم پیشرفت کنم.
داوری را از سطح فوتبال پایه شروع کردم.
کار قضاوت را از فوتبال پایه استارت زدم و فعلاً در سطح نونهالان ، نوجوانان و جوانان فعالیت می کنم و در ماه آینده در آزمونی که کمیته داوران اتریش تدارک دیده شرکت خواهم کرد تا بتوانم به سطح بالاتری ارتقاء پیدا کنم.
داوری شغل نیست ولی در بحث مالی آن راضی ام.
همه داوران فوتبال چه در اتریش و حتی سایر نقاط اروپا این حرفه به عنوان شغل دوم محسوب میشود ولی از نظر مالی اینجا ساپورت هستند و در مجموع رضایت بخش است و به موقع حق و حقوق داوران پرداخت میشود .
فینال جوانان اتریش حساسترین قضاوت من بود.
در دیدار برگشت فینال جام حذفی لیگ جوانان اتریش بازی وينر لينين و اوهوف سنتر قرعه به اسم من افتاد که اتفاقاً بازی پربرخوردی بود و تیم میزبان دو بر صفر برنده شد و در مجموع سه بر یک قهرمان شد.
همیشه مورد حمایت خانواده ام بوده ام.
در این راستا همیشه شاهد حمایت و دلگرمی پدر و مادرم بوده ام ولی مشوق اصلی ام همسرم بود . به هر حال چون اولین داور زن ایرانی در فوتبال اتریش هستم همسرم کمی حساس هستند که من کارم را به نحو احسن انجام بدهم.
قضاوت داوران ایرانی را دنبال می کنم.
از خیلی قبل کار قضاوت داوران ایرانی را دنبال می کردم ولی از زمانی که به طور حرفه ای وارد این عرصه شدم ارتباط خوبی با داوران زن و مرد کشور ایجاد کردم و از راهنمایی های پیشکسوتان این حرفه مثل علی خسروی همیشه استفاده کردم و ایشان به مانند یک معلم دلسوز نکاتی را به من گوشزد می کنند.
و همچنین علیرضا فغانی و اشکان خورشیدی که من را مورد حمایت قراردادند .
داوران زن ایرانی پتانسیل بالایی دارند.
با تعدادی از خانم های داور ایرانی در ارتباطم و به نظرم با کمی حمایت این عزیزان پتانسیل قضاوت در میدان های جهانی را دارند. بسیار با انگیزه و با قدرت و با عشق خاصی کار داوری را دنبال می کنند و من فکر می کنم همین فاکتورها برای میادین بزرگتر کافی خواهد بود .
فغانی الگوی من در داوری
در ایران علیرضا فغانی داور شایسته و بین المللی را الگوی خود قرار داده ام و در فوتبال اروپا نیز بیبیانا اشتاینهوس که همسر هاوارد وب معروف انگلیسی هستند و در بوندس لیگای مردان سوت می زنند.
همیشه مورد حمایت فدراسیون فوتبال اتریش بوده ام.
فدراسیون فوتبال اتریش بسیار مشتاق است که خانم ها بتوانند قضاوت کنند و من چون اولین داور زن ایرانی در این کشور هستم به خوبی مورد حمایت قرار گرفته ام ولی در سطح باشگاهی هنوز به خوبی جا نیفتاده که خانم ها بتوانند برای آقایان سوت بزنند.
هجمه علیه داوران یک اپیدمی است.
اینجا هم ما با این مشکلات درگیر هستیم اما خوب به مراتب کمتر از ایران است ولی ما هم بی نصیب نیستیم و بیشتر این هجمه ها و انتقادات در لیگ های فوتبال پایه که بازیکنان به همراه والدین خود در استادیوم حضور دارند رخ می دهد که بعضی اوقات از طرف والدین مورد انتقاد شدید نیز قرار می گیریم.
داوران ایرانی شایسته حضور در مراحل حساس قضاوت جام جهانی هستند.
هر وقت نوبت به داوران ایرانی جهت قضاوت در میدان بزرگ جهانی رسیده خوش درخشیده اند که می توان به حضور محمد فنایی به عنوان کمک داور در جام جهانی 94 امریکا اشاره کرد یا مسعود مرادی و علیرضا فغانی که به قول ما ایرانی ها مرد روزهای سخت هستند و این قول را می دهم که اگر در جام جهانی 2018 فرصت به داوران ایرانی در مراحل بالاتر داده شود به راحتی از عهده این کار بر خواهند آمد.
کار خانم یاری و فغانی را در ایران می پسندم.
همانطور که اشاره کردم داوران ایرانی شایستگی بالایی دارند ولی در حال حاضر کار خانم شیوا یاری و علیرضا فغانی را بیشتر می پسندم و آنها را در سطح بسیار بالایی می بینم.
صحبت پایانی
امیدوارم خانم ها همچو آقایان در ایران بیشتر دیده شوند و این انگیزه در آنها تقویت شوند که بیشتر وارد ورزش شوند و امیدوارم روزی برسد که خانم ها براحتی و بدون دغدغه وارد استادیوم ها شوند و مثل اروپا مسابقات ورزشی را از نزدیک مشاهده کنند.
گفتگو : محمد زائری