دو گزینه از دو سیاره برای نیمکت تیم ملی

به گزارش «دی اسپورت»؛بعد از جدایی کارلوس کی‌‌روش از تیم ملی ایران، تکلیف او خیلی زود مشخص شد اما تکلیف نیمکت تیم ملی هنوز نامشخص است. کی‌روش بلافاصله بعد از پایان جام ملت‌ها به کلمبیا رفت و قرارداد جدیدی امضا کرد و فدراسیون، هنوز دنبال یک گزینه مناسب می‌گردد.

شایعات مطرح شده درباره نیمکت تیم ملی هم از اسامی باورنکردنی مثل مورینیو و زیدان، به گزینه‌های باورکردنی اما رویاپردازانه مثل بلان و گزینه‌های نگران کننده، مثل مونتلا رسیده است. مقایسه بلان و مونتلا که این روزها نام‌شان بیشتر از همه اطراف تیم ملی شنیده می‌شود، نشان می‌دهد آن‌ها در بیشتر زمینه‌ها زیاد شبیه به هم نیستند و احتمالا فدراسیون، معیار مشخصی برای انتخاب سرمربی تیم ملی جز «نام بزرگ» ندارد.

افتخارات: خیابان یک طرفه

لورن بلان یکی از مربیان پرافتخار فرانسه است و مونتلا، تقریبا هیچ موفقیت قابل توجهی در دوران مربیگری نداشته است. بلان استعداد مربیگری را از همان شروع کارش در بوردو نشان داد. او این تیم را با درخشش گورکوف، به قهرمانی فرانسه رساند و دوران قهرمانی‌های پیاپی لیون را تمام کرد.

بلان همراه فرانسه در یورو 2012 موفقیتی نداشت اما در عوض، پس از نشستن روی نیمکت پاریسن ژرمن دورانی رویایی را پشت سر گذاشت. او با پاریسن ژرمن سه قهرمانی پیاپی لیگ را بدست آورد و مجموعا، 15 قهرمانی تیمی و 5 عنوان فردی در کارنامه‌اش دارد. تنها جام مونتلا، یک قهرمانی سوپرکاپ با میلان در ضربات پنالتی است.

ناکامی: خاطرات بد مونتلا

لورن بلان در دوران مربیگری، کمتر در نقش ناکام بوده است. او فصل بعد از قهرمانی با بوردو، در رده ششم قرار گرفت و تیمش عملکرد خوبی نداشت. در تیم ملی فرانسه هم یک چهارم نهایی یورو 2012 حذف شد و نتوانست چندان موفق ظاهر شود.

در پاریس، او تقریبا همه جام‌های داخلی را گرفت و دلیل جدایی‌اش، این بود که نتوانست آن‌ها را به قهرمانی لیگ قهرمانان برساند. موضوعی که نمی‌تواند مشخصا یک ناکامی در کارنامه او باشد. کارنامه مونتلا در سال‌های پایانی کارش اما، با ناکامی گره خورده است.

مونتلا در کاتانیا و فیورنتینا، عملکرد بسیار خوبی داشت. همین باعث شد مدیران سمپدوریا، او را برای نجات تیم‌شان انتخاب کنند. مونتلا و سمپدوریا، 5 رده با هم پایین‌تر رفتند. فصل بعد مونتلا به میلان رفت و رده ششم، کارنامه موفقی برای او محسوب نمی‌شد. با این حال، میلانی‌ها با مالک و خریدهای جدید یک سال دیگر به او فرصت دادند. فصل بعد زمانی که تیم با همه ستاره‌های در رده هفتم بود و امید چندانی به کسب سهمیه نداشت، مونتلا جایش را به گتوزو داد.

اوضاع مونتلا در سویا بدتر شد. او فصل پیش، به این شهر رفت و تیم را در رده پنجم از بریتزو تحویل گرفت. عملکردش، آنقدر بد بود که خودش هم پیش از پایان فصل و زمانی که سویا در رده هفتم بود حکم اخراجش را بگیرد. کارنامه مونتلا، دو دوره موفق با کاتانیا و فیورنتینا و سه ناکامی بزرگ در سه تجربه آخرش با سمپدوریا، میلان و سویا دارد.

شناخت استعداد: توانایی مشترک

فارغ از یوهان گورکوف که توسط بلان برای بوردو خریداری و تبدیل به بازیکن فصل لیگ فرانسه شد، او در پاریسن ژرمن هم با وجود داشتن ستاره‌های پرتعداد به آدرین ربیوی 18 ساله بازی می‌داد. بازیکنی که حالا، جنگ بزرگی برای خرید او بین بارسا و پاریس به راه افتاده است.

اولین بازی‌های کیمپمبه در ترکیب پاریسن ژرمن، دوران بلان انجام شد و او درخواست خرید مارکینیوس 19 ساله را هم به مسئولان باشگاه داد. شاید تنها نقطه مثبت مونتلا در میلان هم، کشف استعداد پاتریک کوترونه بود. او کوترونه را به تیم اصلی باشگاه آورد تا در هر حضور ستاره‌های تازه میلان، تبدیل به یکی از چهره‌های موفق تیم شود. فدریکو برناردسکی، بازیکن فعلی یووه را هم مونتلا به تیم اصلی فیورنتینا آورد و صلاح، در تیم او احیا شد و سپس به رم رفت.

کاریزما: بحران مشترک

نداشتن کاریزما در فوتبال ایران، می‌تواند یک فاجعه باشد و بلان و مونتلا، هر دو تا حدی این مشکل مشترک را دارند. زمانی که بلان روی نیمکت پاریسن ژرمن نشست، نظارت چندانی روی نقل و انتقالات باشگاه نداشت و مدیران تیم، هر بازیکنی را می‌خواستند می‌خریدند. این مشکل در پاریس، هنوز هم ادامه دارد و در دوران امری یا توخل تغییری نکرده است. اوضاع میلان مونتلا، از این هم بدتر بود.

مالکین جدید میلان، پس از حضور در این باشگاه حسابی ریخت و پاش کردند و مونتلا، نقش چندانی در تصمیم‌گیری‌های باشگاه بازی نکرد. حتی ناهماهنگی این خریدها با برنامه‌های او، باعث افت تیمش نسبت به فصل گذشته شد. چنین خصوصیاتی در فوتبال ایران که افراد زیادی علاقه به دخالت در تیم ملی دارند، می‌تواند نقطه ضعف مهمی برای آن‌ها باشد.

قیمت: فیل و فنجان

استخدام مربی پرافتخار پاریسن ژرمن، در حالت عادی می‌تواند یک هدف گذاری غیر ممکن برای فوتبال ایران باشد. ولی حدود سه سال بیکاری بعد جدایی از پاریسن ژرمن شاید او را برای سفر به آسیا قانع کند. با این حال بلان حتی در صورت پذیرش پیشنهاد ایران، حداقل دو برابر کی‌روش دستمزد می‌خواهد و فدراسیون برای پرداخت این رقم یا راضی کردن بلان به قراردادی کمتر، ماموریتی فوق العاده سخت پیش رو خواهد داشت.

اوضاع مونتلا متفاوت است. او در میلان، 3 میلیون یورو دستمزد می‌گرفت اما ناکامی‌های اخیر این رقم را کمتر کرده و با توجه کار کم دردسرتر و قرارداد طولانی تر در تیم ملی، او احتمالا با قراردادی 1.5 میلیونی هم می‌تواند به ایران بیاید. هر چند این رقم هم، از دستمزد کی‌روش که فدراسیون در پرداخت آن اعلام ناتوانی کرده بود بیشتر است. آن هم برای مربی که، یک گزینه ایده‌آل محسوب نمی‌شود.