پوشیدن پیراهن تیم ملی آرزوی هر بازیکنی است
نجاریان: اعتماد نکونام من را به تیمملی رساند
ملی پوش جدید تیم فوتبال فولاد خوزستان گفت: اعتماد جواد نکونام و بازی دادن وی به من سبب شد تا به تیم ملی برسم.
به گزارش وب سایت دی اسپورت؛ مجتبی نجاریان در گفتوگو با رسانه باشگاه فولاد خوزستان درباره دعوت به تیمملی گفت: خوشحالیام از این موضوع را نمیتوانم وصف کنم، پوشیدن پیراهن تیم ملی آرزوی هر فوتبالیستی است و خدارا شکر این شانس به من داده شده است. تمام تلاشم را میکنم که نماینده خوبی برای باشگاه فولاد و همچنین فوتبال خوزستان در تیم ملی باشم. تجربه گرانبهایی برای من در کنار بازیکنان برتر فوتبال ایران خواهد بود و قطعا بسیار به من کمک خواهد کرد.
مدافع راست فولاد در ادامه افزود: مربیان زیادی به من در این راه کمک کردند و امیدوارم بتوانم سر بلندشان کنم، فصل قبل با حضور آقای نکونام و نگاه ویژه ایشان به جوانان و محصولات آکادمی، در ترکیب تیم قرار گرفتم و خدا کمک کرد که توانستم موجب رضایت ایشان و کادرفنی باشم که جا دارد تشکر ویژه از آقا جواد داشته باشم که اعتماد و راهنماییهایش بسیار به من چه در فوتبال و چه در زندگی شخصی کمک کرده و موفقیتهایم را مدیون وی هستم. سال قبل و پس از حضور در تیم بزرگسالان فولاد به تیم ملی برای مسابقات انتخابی المپیک دعوت شدم و اکنون نیز افتخار حضور در لیست تیم ملی بزرگسالان دارم. امیدوارم که بتوانم برای تیم ملی مثمر ثمر باشم و رضایت کادرفنی را جلب کنم، امسال اهداف بزرگ و وظایف سنگینی چه در تیم فولاد و چه در تیم ملی خواهم داشت و تلاشم را نسبت به قبل چند برابر خواهم کرد تا بتوانم از عهده آن وظایف بر بیایم.
نجاریان در انتها از تاثیر آکادمی باشگاه در بازیکن سازی و موفقیت نیز گفت: من تمام دوران فوتبالم در باشگاه فولاد بودهام، آکادمی فولاد، دانشگاه اول فوتبال ایران است که توانایی زیادی برای ساخت فوتبالیستهای برتر دارد. با حضور آقای آذری مدیر باتجربه فوتبالی در راس باشگاه و آقای نکونام به عنوان سرمربی در تیم بزرگسالان، نگاه ویژه ای به بازیکنان جوان شده و همه محصولات آکادمی این فرصت را دارند تا با حضور و درخشش در تمرینات، بتوانند خیلی زود مسیر دیده شدن و حضور در بالاترین سطح فوتبال ایران را طی کنند.
مدافع راست ۲۲ ساله فولاد و تیمملی ایران در پایان گفت: هفتههای پایانی فصل قبل مدت زیادی از خانواده دور بودیم. از همسرم و خانوادهام که دوری من را تحمل کردند، تشکر میکنم چراکه حضور و همراهی آنها به من خیلی کمک کرده است و امیدوارم بتوانم جواب زحمات و صبوریشان را به خوبی بدهم.