وقتی نیکاپارس هیچ شباهتی به رونیکا پالاس ندارد؛
مدیریت ضعیف پاشنه آشیل نیکاپارس!
سه فصل پیش بود که باشگاهی متمول با پشتوانه یک برند شاخص در صنعت ساختمان سازی کشور و در شهرستان چالوس پس از سالها متولد شد.
به گزارش"فوتبال آزادگان"؛ اگر در تهران زندگی میکنید یا به آن جا رفت و آمد دارید، کافیست از شرق تا غرب و از شمال تا جنوب پایتخت به هر سوی بنگرید تا یکی از دهها برج بلند مرتبه از هلدینگ معروف رونیکا پارس با مالکیت رحیم قربانی نظرتان را جلب نماید که همچون سروی به رنگ سفید از زمین روییده و آسمان آلوده پایتخت را شکافته است.
مالک اصالتا ترک زبان هلدینگ مورد اشاره با تجربه موفق سالها برجسازی و یکه تازی در صنعت ساختمان و انبوه سازی در پایتخت ایران زمین، چندین سال پیش به شهرستان چالوس میرود تا مقدمات آغاز پروژه بزرگ مسکونی خود را در غرب مازندران فراهم آورد و از آن جایی که به انجام کارهای خیر و خدا پسندانه شهرت زیادی دارد، توسط مسئولان منطقه مذکور به ساخت مدرسه، مسجد و... ترغیب میشود و در نهایت نیز به تاسیس یک باشگاه فوتبال که دغدغه ورزش دوستان آن شهرستان است روی می آورد و نیکاپارس چالوس از دل رونیکا پالاس تهران به وجود میآید.
نیکا پارس چالوس از همان ابتدا دارای یک ورزشگاه استاندارد و بسیار زیبا به نام شهدای تجن کلا می شود که البته تحت مالکیت اداره کل ورزش و جوانان و مدیریت هیئت فوتبال شهرستان چالوس میباشد و با کمی تجهیز بیشتر، توانایی میزبانی در لیگ برتر را نیز می تواند داشته باشد.
کار آغاز شد اما یک جای کار از همان ابتدا میلنگید و آن نبود یک مدیر ورزشی با تجربه برای کنترل مباحث بودجهای و پرهیز از بریز و بپاشها، سریال و تکرار انتخابهای اشتباه و کسب موفقیت به لحاظ فنی و یا حداقل زیر ساختی و...بود، به طوری که هر چه کار بیشتر ادامه پیدا کرد، قربانیان و مقصران بیشتری برای بقای مدیریت باشگاه نیکا پارس چالوس معرفی شدند و هنوز سیاست مذکور ادامه دارد.
واقعیت آن است اسماعیل شمس ایلی که ظاهرا مسئولیت پروژه جدید هلدینگ رونیکا پالاس در شهرستان چالوس را بر عهده دارد و اتفاقا گویا در همان زمینه نیز موفقیت چشمگیری نداشته و فعالیت ساخت و ساز آن به دلایل گوناگون متوقف شده است، به واسطه آشنایی قبلی با مالک هلدینگ رونیکا پالاس و علیرغم آن که به لحاظ شناخت ورزشی هیچ تجربه قبلی در زمینه مدیریت در ورزش خصوصا فوتبال را ندارد، سکان مدیریت باشگاه تازه تاسیس نیکاپارس در چالوس را عهدهدار می شود و مسیر سراسر شکست خود را آغاز می کند.
مدیریت باشگاه چالوسی افرادی را در باشگاه به کار گرفته که آنها نیز از لیگ سه تا لیگ برتر و نه در هیچ لیگی تجربهای فعالیت نداشتهاند اگر هم داشتند حائز هیچ موفیقت خاصی نبودهاند به طوری که حالا پس از دو سال و انبوه تصمیمات اشتباه و حیف و میلهای زیاد و عدم موفقیتهای فنی و مدیریتی، فاصله بازیکنان نیکاپارس تا بایرن مونیخ را در مصاحبههای خود زیاد نمیدانند و آن را منوط به خوابیدن در حوالی ساعت ۲۲ می دانند.
مدیرعامل باشگاه نیکاپارس چالوس در نخستین آزمون خود بهمن رضوانی سرمربی بومی آن منطقه که در سطح لیگهای بزرگسالان کشوری هیچ رزومه مشخصی نداشته را در کنار مربیان دیگر چالوسی پس از خرید امتیاز مرحله نهایی لیگ سه به کار می گمارد و نه تنها موجبات سوختن آنها را فراهم می سازد بلکه پس از چندین هفته و ثبت چندین شکست پیاپی شانس نماینده متمول چالوس در رقابتهای مذکور را برای صعود به طرز شگفت انگیزی کاهش میدهد، به طوری که پس از روی کار آمدن حسن اشجاری هر چه نیکاپارس برد و امتیاز به دست آورد، دست آخر از صعود به لیگ دو فوتبال ایران بازماند.
در نهایت اختلاف سلایق مدیریتی و بیتدبیریها در دو هفته پایانی رقابتها و در فصل نخست فعالیت آنها نه تنها از صعود نماینده چالوس به آسانی جلوگیری کرد که در نهایت منجر به نخستین جدایی حسن اشجاری شد که این تازه آغاز آزمون و خطاهای تاسف بار و ناامیدکننده مدیریت مجموعه مذکور بوده و قصه پر غصه نیکاپارس در ادامه وارد فاز جدیدی میشود که بدان اشاره خواهد شد.
در پیش فصل دومین سال فعالیت نیکاپارس و پس از عدم موفقیت در رقابتهای مرحله نهایی لیگ سه مدیریت مجموعه مورد اشاره مالک سخاوتمند را با وعده و وعیدهای گوناگون راضی به خرید امتیاز در یک سطح بالاتر و رقابتهای لیگ دو کشور میکند و پس از خرید امتیاز نماینده شرق مازندران آن را به غرب آورده و کار آغاز می شود.
محسن بنگر که خودش نیز در تکاپوی خرید امتیاز لیگ دویی برای چالوسیها بود سکان هدایت فنی آنها را به دست می گیرد و وارد رقابتها میشوند و با جذب یک جین ستاره چندین هفته پیاپی صدرنشینی را تجربه می کنند و پای فوتبال دوستان چالوسی به ورزشگاه خوش منظره آنها به طرز قابل توجهتری از قبل باز می شود و پس از شکست کویر مقوا در تهران که در پایان به لیگ یک صعود کرد و آن بازی با حضور تماشاگران چالوس که خود را برای تشویق به پایتخت رسانده بودند، دلبریهای نماینده متمول غرب مازندران به اوج خود رسید، اما دوباره نیکاپارسیها وارد چالش شدند.
اختلاف در میان دستیاران محسن بنگر و مدیریت ضعیف مسائل در نهایت منجر به چندین هفته کسب نتایج ضعیف و در ادامه جدایی ستاره پیشین فوتبال ایران شد و چندمین تغییر در کادرفنی در عرض دو فصل از آغاز حیاتشان ایجاد شد و مجددا حسن اشجاری در نیمههای مسیر روی کارآمد و توفیقی نیز به دست نیامد و در نهایت نیز نه تنها نماینده چالوس به لیگ یک صعود نکرد بلکه پیش چشمانشان، نماینده نوشهری لیگ دو و همسایه محبوب آنها که چراغ خاموش و آهسته و پیوسته از ابتدای فصل حرکت می کرد و هرگز به عنوان یک مدعی جدی شناخته نمی شد، با ثبت یک شگفتی بزرگ و با حمایت طرفداران پرشمارش و با همدلی به لیگ یک فوتبال ایران صعود کرد و حسرت زیادی را در دل هواداران چالوسی بابت عدم صعود نیکاپارس ایجاد کرد و این روزها دیدارهای جذابشان در لیگ یک و جام حذفی را به دلیل نواقص پرتعداد ورزشگاه شهدای نوشهر، با درایت مدیران ورزش و فوتبال چالوس در ورزشگاه شهدای تجن کلا و با حمایت فوتبال دوستان نوشهری و چالوسی برگزار می کنند.
رحیم قربانی که حالا و بیش از پیش به صعود تیمش نا امید شده بود و برند رونیکا پالاس موفق در صنعت را در بخش ورزش در معرض آسیب میدید، عطای باشگاهداری را به لقایش بخشید اما این بار تعدادی از مسئولان شهرستان به دیدار وی در تهران رفتند و مجددا و با قول و قرارهای بسیاری خیر نیک اندیش را مجاب به ادامه تیمداری کردند تا به نوعی تیر آخر چله خود را نیز از کمان رها کرده باشند، اما دیگر همه می دانند که عدم صعود در فصل جاری می تواند پایان فعالیت رسمی رونیکا پالاس در حوزه باشگاهداری حداقل در شهرستان چالوس تلقی شود.
چالوسیها سریعا و با انتخاب اسماعیل شمس ایلی مدیرعامل باشگاه نیکاپارس چالوس به سراغ وحید رضایی عنواندار می روند و با انبوهی از بازیکنان لیگ یکی و لیک دویی وارد کارزار رقابتها می شوند و در ادامه همان اتفاق همیشگی رخ می دهد و نیکاپارسی ها پس از چندین هفته کسب نتایج ضعیف و در همین دور رفت ظاهرا دوباره در صدد خداحافظی برآمدهاند و حالا به دنبال گزینهای رفتهاند که احتمالا با روحیات آن ها هماهنگی بیشتر و تعامل بهتری داشته باشد.
هر چه شود مدیران مجموعه نوپای چالوسی در حال آخرین آزمون و خطاهای خود می باشند اما چیزی که مشخص نیست آن است که تا چه زمانی باید رویه اشتباه قربانی کردن و جدایی سرمربیان در پی تصمیمگیریهای اشتباه و عملکرد ضعیف مدیریت بیتجربه و هر چند اخلاق مدار باشگاه پرحاشیه نیکاپارس ادامه داشته باشد و آیا بالاخره نماینده لیگ دویی غرب مازندران در رقابت با حریفان پرتعدادش، موفق به ثبت یک صعود در کارنامه خود می شود.