مصاحبه مفصل با ژاوی

باشگاه پیشنهادات برای من را می پذیرفت. ما دو سال بدون فتح عنوان سپری کرده بودیم و چنین اتفاقاتی رخ می داد. من به مدت 10 دقیقه با پپ دیدار کردم و دیدم که او مشخصاً در بارسلونا موفق خواهد شد. او نقطه مرجع فوتبالی من بود و حالا مربی ام می شد. سال ها قبل من در آستانه انتقال به میلان بودم، اما مادرم گفت نه.

گواردیولا بهترین است، او کمال گرا و پر توقع است. او خواسته زیادی از شما و دیگران دارد. او باهوش است. برای من، حضور در کنار او، حضور در کنار استاد فوتبال و تاکتیک است. به عنوان مربی او مرا شیفته خود کرد. من در سال 2008 در لیست فروش باشگاه بودم و سپس به رقابت های یورو 2008 رفتم، یکی از بهترین بازیکنان تورنمنت بودم و سپس پپ در نوکمپ روی کار آمد.

لوئیز انریکه؟ او مرا متقاعد کرد که یک سال دیگر هم بمانم. در سال 2014 من برای انتقال به نیویورک به توافق رسیده بودم، اما از چیزی که او به من گفت، هیجان زده شدم. او چیز های خوب و جالبی به بازی بارسلونا اضافه کرد، هرچند او احتمالاً بهترین مهاجمان دنیا و حتی تاریخ را در اختیار دارد. منظور از اضافه کردن شرایط جدید، حملات مستقیم است. او هم در جنبه فیزیکی بازی یک کمال گرا است.

 مسی اخیراً از فوتبال ملی کناره گیری کرده است، و ژاوی در پاسخ به سؤالی که دراین رابطه پرسیده شد، گفت:

اگر او می خواست، می توانست حتی در پست جرارد پیکه هم بازی کند. بزرگی لئو این است که هر کاری بخواهد می تواند انجام دهد. این یک افتخار است که آنها چنین چیزی می گویند، اما اگر مسی بخواهد می تواند مثل ژاوی، اینیستا، جرارد،... بازی کند و توپ ربایی کند. او بسیار سریع است و پایین تنه منحصر به فردی دارد. او برای فوتبال ساخته شده است. در حمله تیز و باهوش با تصمیماتی سریع که به خوبی از ذهن خود استفاده می کند و سریع هم عمل می کند. او یک نابغه است. به او افتخار می کنم. او در تمام جنبه های بازی غالب است.

آنها عادت کرده اند که او را با آرین روبن یا سرخیو آگوئرو مقایسه کنند، و حالا با کریستیانو رونالدو مقایسه می کنند. ستاره پرتغالی یک گلزن تاریخی است، همانطور که مسی هست، که در تاریخ خواهند ماند. او عظمت زیادی دارد.

یک کاپیتان خوب؟ او جلو می رود، قابل اعتماد است و شما را فریب نمی دهد. او مثل همه افراد عصبانی می شود. باید او را راضی و خوشحال نگه دارید. اگر این اتفاق رخ دهد، بارسا به موفقیت نزدیک می شود. او در یک ورزش تیمی، در هر مسابقه تفاوت ها را رقم می زند. هر سال او بهترین است و در هر زمینه ای خوب به نظر می رسد. باید به تصمیمی که گرفته است احترام بگذارید [در مورد آرژانتین]. حتی اگر هفته آینده بگوید که قصد بازگشت دارد. او بهترین بازیکن دنیا و تاریخ است. باید خود را در موقعیت او قرار دهید. لئو و نسل او در تیم ملی آرژانتین با سرخوردگی بزرگی مواجه شدند. آنها هیچ چیز فتح نکردند، هرچند به فتح سه عنوان بزرگ نزدیک بودند.

آنها فینال جام جهانی را در وقت های اضافه واگذار کردند و این اتفاق در دو کوپا آمریکای بعدی نیز رخ داد. مسی یک طلای المپیک و یک قهرمانی جهان در زیر 20 ساله ها دارد. ما در دو فینال یورو، جام جهانی و لیگ قهرمانان اروپا،... به پیروزی رسیدیم.

 

دوران حضور مورینیو در سانتیاگو برنابئو منجر به برخی از جنجالی ترین ال کلاسیکو های چند سال اخیر شد که باعث بهم خوردن جو حاکم در تیم ملی اسپانیا نیز شد. ژاوی در این رابطه به AS گفت:

به نظر می رسید که مورینیو در جستجوی صلح اذیت می شد. او جنگ می خواست و ما فوتبال می خواستیم. تلاش ایکر برای متوقف کردن این جنگ برای او گران تمام شد. برخی افراد ما را نبخشیده اند. ایکر با من تماس گرفت تا همه چیز را بگوید، و برای 200 چیز معذرت خواهی می کرد. من هم برای 200 چیز دیگر از او معذرت خواستم و در نهایت به توافق رسیدیم.

جراحات این جنگ؟ چند تایی بود، اما من سریع بازی می کردم و توپ را با یک ضرب یا دو ضرب پاس می دادم. و اگر نه، برمی گشتم. من سریع، تکنیکی و قوی نبودم. من همیشه به دنبال فضا و بقا بودم. اگر مثل پل پوگبا بودم شرایط فرق می کرد.

ژاوی به یاد آوری چند مورد از ال کلاسیکو هایی که در طول دوران حضورش در بارسلونا تجربه کرده بود می پردازد و خاطرات خوب و بد را مرور می کند:

دو فینال کوپا دل ری که مقابل تیم های مورینیو و آنچلوتی برگزار کردیم. بله، آنها ناراحت کننده بودند. اما بازی های مهم دیگری را هم پیروز شدیم، برای مثال بازی مقابل اتلتیک بیلبائو. اما مسلماً عناوین مهمی چون جام باشگاه های جهان، سوپرکاپ اسپانیا یا اروپا را از دست دادیم، اما به طور کلی عناوین زیادی فتح کردیم.

بله، فینال 2011 ومبلی لذت بخش ترین بازی بود. و فینال 2009 رم هم همینطور، هرچند من فینال یورو 2012 مقابل ایتالیا را هم فراموش نمی کنم. مسلماً بهترین دوران تیم ویسنته دل بوسکه بود. ما در جریان پیروزی 5-0 مقابل رئال مادرید هم پای خود را از پدال گاز برنداشتیم. این کار بی احترامی می شد. هرگز نباید چنین کاری کرد. آنها در جریان پیروزی 4-1 در سانتیاگو برنابئو کمی آرام گرفتند، روز معروفی که ما قبل از آغاز بازی برای آنها تونل افتخار زدیم. آنها آن روز می توانستند 7 گل وارد دروازه ما کنند.