دایی، قلعه‌نویی و مظلومی نامدارانِ ناکام

این‌ها فقط مشتی از خروار شکایت‌های مربیان از باشگاه‌های سابق خود برای دریافت مطالبات است. کوهی از پرونده‌های شکایت بازیکنان از باشگاه‌ها نیز در فدراسیون فوتبال وجود دارد. البته انبوهی از آرای صادره برای دریافت مطالبات بازیکنان و مربیان هم روی دست این طلبکاران باقی مانده است. آرایی که بیشتر شبیه کاغذ باطله است زیرا هیچ ضمانت اجرایی برای این آرا وجود ندارد.

سال‌هاست در تعطیلات بین دو فصل از قول مسئولان فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ و کمیته انضباطی می‌شنویم که باشگاه‌های بدهکار حق حضور در لیگ برتر را ندارند. سال‌هاست می‌شنویم که اگر باشگاه‌ها مطالبات طلبکاران را ندهند به دسته پایین‌تر سقوط می‌کنند یا حداقل تعلیق می‌شوند. این اخبار اکنون تبدیل به لطیفه‌ای بی‌مزه شده! همه می‌دانند که پرطرفدارترین باشگا‌ه‌های ایران جز بدهکارترین‌ها هم هستند پس برخورد با آنها به معنی تعطیلی فوتبال خواهد بود.

برخی از مسئولان سازمان لیگ می‌گویند که باید قوانینی داشته باشیم که از مربی و بازیکن برای دریافت مطالبات‌شان دفاع کنند. شاید به همین دلیل است که در سازمان لیگ می‌گویند تا با مربی قبلی تسویه حساب مالی نشود کارت مربی جدید صادر نمی‌شود اما این قانون هم خیلی ضمانت اجرایی ندارد.

از سویی دیگر برخی از حقوق‌دان‌های با دانش فوتبال معتقدند که در فوتبال ایران خلا‌‌ قانونی وجود ندارد بلکه مشکلی که فوتبال ایران دارد اجرای قوانین به طور دقیق و کامل است. زیرا در فوتبال ایران هم برای باشگاه‌های بدهکار کسر امتیاز، تعلیق باشگاه و حتی سقوط به دسته پایین‌تر مثل قوانین بین‌المللی پیش بینی شده است اما مدیران در اجرای این قوانین به هزار و یک دلیل کوتاهی می‌کنند. در واقع در فوتبال ایران برخلاف فوتبال روز جهان ضمانت اجرایی لازم برای حکم قضایی وجود ندارد. شاید باید ضمانت‌های اجرایی جدیدی در فوتبال ایران تعریف کرد.

شاید مدیران و مسئولان فدراسیون و سازمان لیگ باید رودربایستی با مدیران باشگاه‌های بدهکار را کنار بگذارند اما تعلیق و سقوط باشگاه‌ها باعث تعطیلی فوتبال می‌شود. پس نباید استراتژی تعطیلی فوتبال را در دستور کار قرار داد.

یکی از بادانش‌ترین حقوقدانان فوتبال که نمی‌خواست نامش فاش شود گفت: باید استراتژی روانسازی فوتبال را جایگزین استراتژی تعطیلی فوتبال قرار بدهیم.

به نظر می‌رسد برای اینکه در این فوتبال حرفه‌ای مربیانی همچون علی دایی و امیر قلعه‌نویی و پرویز مظلومی بتوانند مطالبات‌شان را بگیرند باید ضمانت‌های اجرایی دقیق‌تر و جدید‌تری تعریف شود. این افراد نامدار فوتبال ایران هستند وای به حال مربیان و بازیکنانی که اسم و رسم کمتری در فوتبال دارند.