در جست‌وجوی قیمت واقعی «پوگبا»

در میان تمام بازنده‌های بزرگ مسابقات تازه پایان یافته فوتبال یورو 2016، فرانسه جایگاهی شامخ‌تر را به خود اختصاص می‌دهد زیرا جامی را که متعلق به آن می‌دانستند به پرتغال هدیه کرد و در بین نفرات این تیم پل پوگبا را می‌توان شاخص‌ترین بازنده‌ به حساب آورد.

برای هافبک وسط 23 ساله‌ای که شوت‌های پای راستش همچون اژدر توصیف شده و منچستریونایتد انگلیس و رئال‌مادرید اسپانیا برای تصاحبش دعوای طولانی و مفصلی دارند، یورو 2016 بازکننده گره‌های موجود در سطح ملی نبود. او پس از درخشش خیره‌کننده در برخی بازی‌های یوونتوس در طول سالیان اخیر امید داشت که بختش در سطح ملی هم باز شود و در معیت سایر ملی‌پوشان فوتبال فرانسه، یورو 2016 را هم به خانه ببرد اما از یک سو خودش در اکثر مسابقات هفتگانه فرانسه در پانزدهمین دوره «یورو» معمولی ظاهر شد (و فقط حرکت جادو وارش روی گل دوم خروس‌های آبی مقابل آلمان شگفت‌انگیز بود) و از طرف دیگر فرانسه هم بعد از شروعی متوسط به محض اوجگیری در مراحل حذفی قادر به ارائه شخصیت یک قهرمان از جانب خود در شب پایانی نشد و جنگ اعصاب را به پرتغال باخت و به جای ارائه کردن یک شادی بزرگ به ملت فرانسه که این روزها فشارهای اقتصادی و موج بیکاری کلافه‌شان کرده، بر گره ابروهای آنان افزود.

برنده مزایده کیست؟

روی پوگبا حداقل 100 میلیون یورو قیمت گذاشته شده است و هر کس کورس مزایده او را ببرد شاید رقمی بیشتر از این نیز پرداخت کند. اما «یورو 2016» در عین تایید بر ارزش‌های فنی و قدرت‌های جسمانی پوگبا این فرضیه پرطرفدار را تثبیت و تحکیم کرد که قیمت واقعی این هافبک کمتر از چیزی است که بر اثر رقابت باشگاه‌ها برای تصاحب وی به وجود آمده و حتی این احتمال را به وجود آورده که چیزی حدود 120 میلیون یورو برای او که داغ‌ترین متاع بازار امسال نقل و انتقال‌های اروپا است، دست به دست شود.

او «توتی» نیست

وقتی یوونتوس به رغم از دست دادن آندره‌آ پیرلو با تکیه بر توان پوگبا در مرکز خط میانی‌اش عنوان قهرمانی‌اش را در کالچو برای پنجمین سال متوالی قطعی کرد، ماسیمیلیانو آلگری سرمربی گورخرهای تورین و همفکران او به این باور غلط رسیدند که این هافبک دلاور و قدرتی حتی می‌تواند در بازیسازی نیز در اندازه اساتید ظاهر شود و توتی‌وار یا به سبک دل‌پیرو حرکت‌های مهاجمان را تنظیم کند. یورو 2016 اما خلاف این را به اثبات رساند و نشان داد تجدید قهرمانی یووه در «سری A» در عین ریشه‌ داشتن در توان عالی یاران بوفون به ضعف رقبای آنها هم مربوط می‌شده است.

در زمین‌های سفت «یورو»

در یورو 2016 نیز هر موقع خروس‌های آبی به زمین‌های سفت و سخت رسیدند، پوگبا که مهارتش بیشتر در تخریب بازی حریفان و حرکت‌ها و شوت‌های ناگهانی است (و نه در بازیسازی رو به جلو) گرهی را نگشود و در بندهای موجود کمرنگ شد و فینال پریشب مقابل پرتغال جدیدترین نمونه در این زمینه بود.

نبود آدمی در حد پیرلو و طلبیدن وظایف اضافه بر یک هافبک محوری و بخصوص بازیسازی به سمت جلو از پوگبا از دلایلی بود که ناکامی یووه را در لیگ قهرمانان اروپا و اکتفای فرانسه را به عنوان دوم جام بزرگ خانگی (یورو 2016) هم موجب شد و این نکته به اثبات رسید که هر دو به بازیسازان تهاجمی بهتری نیاز دارند و پوگبا هر چند در پست خود از بهترین‌ها است اما اولا بازیساز برجسته‌ای نیست و ثانیا در تعیین قیمت خرید و فروش او دست و دلبازی‌ها بیش از حد بوده است.

این چیزی است که شیاطین سرخ انگلیس و کهکشانی‌های مادرید هم در صورت تصاحب پوگبا دیر یا زود حس خواهند کرد.

منبع:ایران ورزشی