استقلال و پرسپولیس نیازمند احترام بیشتر

به گزارش خبرگزاری "دی اسپورت"، نصرالله سجادی معاون وزیر ورزش و جوانان کنفرانس خبری در مورد المپیک داشت و به برخی پرسش‌ها در مورد فدراسیون‌ها و المپیکی‌ها پاسخ داد. با این وجود نکته دیگری به موازات المپیک و فدراسیون ها برای سجادی وجود دارد که با وجود عمیق تر بودن و همه گیرتر بودن و حساس‌تر بودن آن از المپیک، هرگز در مورد آن وظیفه کنفرانس خبری تشکیل نداد.

سال گذشته وی در بازدید از  اردوی شمشیر بازی بود که تصمیم گرفت همانجا - که هیچ ربطی به فوتبال ندارد - اعضای جدید هیات مدیره دو باشگاه بزرگ استقلال و پرسپولیس را معرفی کند.

سجادی که پس از برکناری خادم از پرونده استقلال و پرسپولیس مسئول این دو باشگاه بزرگ شده بود خودش هم متوجه نشد و هنوز هم متوجه نشده که این دو باشگاه از منظر خاستگاه اجتماعی و ریشه ای در میان مردم از ده‌ها المپیک بزرگ تر و موثرتر هستند. المپیک برای مسئولان و روزنامه نگارها متر اندازه گیری است و غوغای مدالی، اما برای مردم این دو تیم اهمیت احساسی دارند.

با این وجود نصرالله سجادی که باید برای معرفی اعضای هیات مدیره جدید این دو تیم کنفرانس خبری می گذاشت و در کنار پرچم این دو و در کنار پرچم جمهوری اسلامی ایران و با حضور اسپانسر های مختلف  اعضا را معرفی می کرد و تک تک توضیح می داد که هرکدام برحسب کدام توانایی و با کدام وظیفه معین مسئولیت می پذیرند، در اردوی شمشیر بازی با حالتی بی ارزش و بدون احترام لازم به دو باشگاهی که روی هم حداقل ۵۰ میلیون طرفدار دارند، اعضا را معرفی کرد و رفت!

این رفتار سجادی برداشت مشخصی دارد و آن بی‌اهمیت انگاشتن این دو باشگاه برای این مدیر یا مدیران رده بالای وزارت ورزش و جوانان است.

پارسال گذشت، امسال هم بدون تشریفات لازم، بدون توضیح مشخص در مورد انصرافی های هیات مدیره ها بدون اعلام مسئولیت های معلوم دوباره چند نفری ظاهرا بدون هماهنگی برای هیات مدیره های این دو باشگاه بزرگ آسیا اعلام شدند و این ناهماهنگی و بی ارزش انگاشتن تا جایی جلو رفت که با برخی از اعضا اصلا هماهنگ نشده بود و آنها خیلی فوری به دلیل مشغله‌هایشان  از این هیات مدیره استعفا دادند.

استقلال و پرسپولیس اگر چه به دلیلی نامعلوم توسط برخی نماینده های مجلس و بعضی وزرای ورزش کوچک انگاشته می شوند و با نوعی بی توجهی بزرگ نمایی شده مواجه هستند اما واقعیت اینست که این دو باشگاه بزرگترین و پرطرفدار ترین باشگاه های آسیا هستند و افتخارات بسیاری در کارنامه هایشان دارند و ارتباطی عمیق و عجیب با مردم ایران دارند.

ابرام و اصرار بر بی توجهی به این دو باشگاه در حالی که پشت پرده صدها نفر می‌کوشند تا به نوعی خودشان را به این دو باشگاه منتسب کنند موجب تفاوت در رفتار با این دو باشگاه نسبت به موازی هایشان در کشورهای دیگر شده است.

رئال مادرید یا بارسلونا مجمع عمومی دارند و رای گیری و انتخاب اعضای هیات مدیره و مدیرعاملشان به اندازه ریاست جمهوری خود اسپانیا با تشریفات انجام می‌شود و با ارزش و مردمی است نه در حال گذر از اردوی شمشیربازی!

تک تک اعضا صاحب مسئولیت مشخص و اعلام شده‌اند و یک دوره زمانی معلوم دارند نه اینکه هر سال چند نفری بیایند و چند نفری بروند و کسی هم نفهمد که چرا اینها آمدند، چه کردند و چرا رفتند! سهم اکثر این مدیران از استقلال و پرسپولیس فقط مصاحبه کردن است و از اقدام‌های عملی آنها در اکثر مواقع کسی چیزی نشنیده است.

سجادی، خادم،  گودرزی و ... باید علمی تر و دقیق تر و با ارزش تر به این دو باشگاه نگاه کنند و تحت تاثیر غوغاسالاری های برخی که با کوچک انگاشتن این دو تیم می‌خواهند خودشان را بزرگ تر جلوه بدهند  اینگونه به چشم طفیلی به این دو باشگاه نگاه نکنند.

در واقع چیزی مهمتر از خواسته‌های مردم نیست و خواسته مردم هم موفقیت این دو باشگاه در بخش ورزش است. هر مدیری که این دو باشگاه را کوچک و بی‌ارزش می‌پندارد یا ورزشی نیست یا اگر هست عامدانه می‌کوشد  این دو باشگاه بزرگ آسیا را کوچک کند تا هم قد خودش شوند.

این دیدگاه سال‌هاست که در ورزش وجود دارد و منجر به تضعیف این دو باشگاه شده است تا جایی که بسیار معدود و محدود بوده‌اند وزرای صنایع یا مسئولان نظامی کشور که به مدیران سپاهان، ذوب آهن، تراکتور سازی، فولاد، سایپا، و ... مدام بند کنند و از آنها بخواهند که ارزان تر و ضعیف تر باشند – مدیران هم نتوانند انجامش بدهند – اما در بخش پرسپولیس و استقلال به طرز مرموزی همه وزرای ورزش یا روسای سازمان تربیت بدنی این کار را انجام می دهند.

این دو تیم به دلیل احترام مردم، محترم هستند و با آنها باید به درستی رفتار شود با تشریفات اداری و احترام درست و متقابل. مطمئنا در اسپانیا چنین برخوردهایی با رئال و بارسا نمی‌شود.