فرصت تاریخی برای منصوریان

اما دلایل آنها چیست؟ بهتر است ادله را مورد واکاوی قرار دهیم. استقلال بازی اول را با نفتی شروع می‌کند که تا یک هفته پیش روی هوا بود. نفت دایی تنها ٣٠ درصد آماده است و به اعتراف دایی آنها به هیچ‌وجه آماده نیستند و قطعا در هفته‌های ابتدایی با مشکلات متعددی دست به‌گریبان خواهند بود. این از شانس خوب منصوریان است که نخستین بازی استقلال با تیم سابقش است که بدون استثنا همه ستاره‌های خود را از دست داده است و تا یک هفته قبل اصولا مشخص نبود منحل می‌شود یا به انزلی واگذار می‌شوند. بدون شک نفت ناآماده‌ترین تیم هفته‌های نخست لیگ جدید است. اما استقلال هفته بعدش هم با تیم بسیار تضعیف شده استقلال خوزستان (بدون خسوس و کولیبالی که اساس تیم فصل قبل بودند) بازی می‌کند. البته وضعیت قهرمان فصل قبل به مراتب بهتر از نفت است. مخصوصا اینکه رحمتی باز هم در بازی اهواز محروم است. او فصل قبل هم مقابل این تیم در اهواز غایب بود و طالب‌لو روانه میدان شد و آن شوت تاریخی از راه دور را خورد تا بازی با نتیجه مساوی یک - یک به پایان برسد. اما طبق یک تحقیق، استقلال همواره بیشترین بازی‌ها را در هفته‌های نخست با تیم‌های تازه ‌وارد داشته است و شاید این بار سوال به وجود بیاید که پس تیم‌های لیگ یکی کجا هستند؟ 

بله درست حدس زدید؛ نفت آبادان، پیکان و ماشین‌سازی به شکل کاملا جالب سه تیم لیگ یکی هستند که حریفان هفته‌های بعدی استقلال را تشکیل می‌دهند. به صورت کاملا اتفاقی پشت سر هم تا داربی. به‌زعم قرمزها این قرعه اینگونه سهل از آب درآمده است تا استقلال نوپای منصوریان بهترین فرصت را برای یک شروع خوب و تاریخی داشته باشد. از سوی دیگر از خوش‌شانسی آبی‌ها می‌شود به این اشاره کرد بازی‌های استقلال طبق قرعه پس از بازی‌های تراکتور است به این معنا هر تیمی که این هفته مقابل تراکتور قرار می‌گیرد هفته بعدش باید برابر استفلال صف‌آرایی کند. اما چرا قرمزها به این موضوع حساس هستند؟ یکی از پیشکسوتان پرسپولیس گفته است:محکم‌ترین تیم امسال تراکتورسازی است. تیمی که بازی‌هایش اصولا پر برخورد می‌شود، پر از مصدومیت و کارت‌های رنگی. این ذات تیم‌های قلعه‌نویی است و حالا از شانس بسیار خوب منصوریان برنامه طوری چیده شده که تیم‌هایی که با استقلال بازی دارند، همیشه هفته قبلش با تراکتور بازی دارند.

اما چرا قرمزها از قرعه راضی نیستند؟ حالا نگاهی داریم به برنامه پرسپولیس؛ آنها در هفته نخست میهمان سایپای فرکی هستند، بعد هم فولاد خوزستان، گسترش تبریز و صبای قم حریفان بعدی پرسپولیس را تشکیل می‌دهند. اصلا عجیب نیست که حتی یکی از تیم‌های تازه لیگ برتری شده در هفته‌های اول به مصاف پرسپولیس نمی‌روند؟ همه اهالی فوتبال می‌دانند هفته‌های اول چقدر در سرنوشت تیم‌ها مهم هستند، بویژه در فوتبال غیرحرفه‌ای و متزلزل ما که با چند نتیجه ضعیف سرمربی و مدیرعامل تعییر می‌کنند. 

بعد از هفته چهارم ملی‌پوشان دو هفته از پرسپولیس جدا می‌شوند و سپس خسته به تیم بازمی‌گردند و اینجا دقیقا جایی است که سورپرایز برنامه‌ریزان شکل گرفته است: سه هفته مرگبار برای شاگردان برانکو. تراکتور در تبریز، استقلال در تهران و سپاهان در اصفهان. سخت‌ترین بازی‌ها همراه با ایرانگردی، در 12 روز آن هم با ملی‌پوشان خسته. دست‌کم در روی کاغذ حق با هواداران قرمز است. منصوریان فرصت دارد در هفته‌های ابتدایی برابر تیم‌های ضعیف‌تر قرار بگیرد و تیمش را تثبیت کند و این بهترین هدیه برای هر مربی تازه‌واردی است. اما این موضوع حساس را از یاد نبرید که در آن سو استقلال در هفته‌های پایانی که تکلیف قهرمان مشخص می‌شود، همانند فصل قبل، بازی‌های بسیار دشواری را پیش رو دارد. در آن سو اگر پرسپولیس بتواند از هفته‌های ابتدایی جام سالم به در ببرد این شانس را دارد تا هفته‌های پایانی نسبت به بازی‌های آسان‌ترش، جام را از آن خود کند. اما موضوع مهم، نوع شروع است که تکلیف تیم قهرمان را مشخص می‌کند. خدا منصوریان را دوست داشته که اینچنین سخاوتمندانه، قرعه را برایش آسان برداشته است تا او گلیمش را از آب بیرون بکشد. البته این یک تحلیل است مبتنی بر داده‌های روی کاغذ. قطعا آنچه در مستطیل سبز رخ می‌دهد می‌تواند هزاران شگفتی را در رگش داشته باشد که فعلا از آن بی‌خبریم.

منبع:وطن امروز