به گزارش خبرگزاري " دي اسپورت " ، محسن ترکی که سابقه سوت زدن در ٨دربی پایتخت را دارد، بهعنوان بهترین داور فوتبال ایران در فصل گذشته شناخته شد. داور برجسته فوتبال ایران از بی امکاناتی و حمایت نشدن داوران از طرف فدراسیون و کمیته داوران گله میکند و امیدوار است این اوضاع هرچه زودتر سر و سامان پیدا کند. او در گفتوگو با خبرنگار «شهروند» اعلام کرد که دیگر قضاوت دیدار استقلال و پرسپولیس را نمیپذیرد و قصد دارد قضاوت این مسابقه را به جوانها بسپارد. صحبتهای بهترین داور فوتبال ایران را در ادامه میخوانید: از انتخابتان بهعنوان بهترین داورسال شروع کنیم. پیشبینی این اتفاق را خیلیها انجام داده بودند. این انتخاب نظر کارشناسان بوده و از آنها ممنونم که مرا شایسته این انتخاب دانستند. داوران دیگری هم بودند که این شرایط را داشته باشند تا بهعنوان بهترین داور فصل انتخاب شوند. این انتخاب برای من ارزشمند بود و البته وظیفهام را هم سنگینتر کرد. سالی که گذشت از نظر داوری برایتان چطور بود؟ باید اعتراف کنم کهسال گذشته از معدود سالهایی بود که از قضاوت کردن در فوتبال ایران لذت بردم. چه در داوری و چه در مربیگری افراد جوانی پا به عرصه گذاشتهاند که این خیلی برای فوتبال ما خوب است. درواقع بهتر است بگویم امسال تنها سالی بود که در فوتبال ایران، لیگ با کیفیتی را دیدم و از بازیهای آن لذت بردم. باید به مربیان و بازیکنان ایرانی هم تبریک بگویم که توانستند سال فوتبالی خوبی را پشت سر بگذارند. از نظر داوری هم در نیم فصل اول مشکلاتی وجود داشت و کیفیت قضاوتها مثل همیشه نبود اما در نیمفصل دوم شرایط بهتر شد و اکثر داوران بهترین قضاوتهایشان را انجام دادند. بهطورکلی داوریسال گذشته در تعیین تیمهای قهرمان و سقوطکننده و تیمهایی که سهمیه گرفتند، نقشی نداشت که از این نظر باید به جامعه داوری تبریک گفت. متاسفانه بارها درباره کمبودهای موجود در داوری صحبت شده اما اتفاق خاصی رخ نداده است. به نظر شما دلیل این امر چیست؟ کمبود که همیشه هست و هیچوقت هم برطرف نمیشود. فدراسیون فوتبال هنوز نتوانسته حقوق نیمفصلدوم پارسال داوران را پرداخت کند. امسال پنجمین سالی است که چیزی به حقوق داوران اضافه نشده و این واقعا ناراحتکننده است. ملزومات و امکانات داوری ما در حد کشورهای جهان سوم مثل هند و پاکستان هم نیست. حتی در این کشورها هم داوران از هدست استفاده میکنند اما هدستهای داوران ایرانی همچنان در گمرک باقیمانده و شاید وقتی ما به آن دنیا رفتیم، این هدستها هم ترخیص شوند! من برای سوء مدیریتی که در فدراسیون وجود دارد متاسفم که نمیتواند ٣٠میلیون تومان برای داوری کشور هزینه کند. تا جایی که اطلاع دارم اسپانسر داوران ١٥٠میلیون تومان بابت ترخیص هدستها داده و مقدار کمی باقیمانده که انگار فدراسیون همین پول را هم ندارد! فکر میکنید امسال فدراسیون بتواند کمبودها را برطرف کند؟ نمیدانم این اتفاق چه زمانی رخ میدهد اما تا وقتی که امکانات ما کم باشد، دودش در چشم فوتبال میرود. همانطور که سوت، پرچم، سکه و کارت جزو ملزومات داوری هستند، سالهاست که هدست هم به جمع وسایل داوری اضافه شده و خیلی بد است که داوران ما از آن برخوردار نیستند. AFC هم همین مسائل را میبیند که فوتبال ما را حرفهای نمیداند. با وجود تمام سختیها و مشکلات مالی، داورها هم با کم لطفیهای زیادی روبهرو میشوند اما ادامه میدهند. بله همینطور است. ما کار سختی داریم. البته خوشبختانه طوری شده که اگر مربی و بازیکن درباره داوری حرف بزند، باید تبعات آن را هم بپذیرد. انتظار ما داوران هم از کمیته انضباطی و فدراسیون این است که نگذارند داوران به همین آسانی مورد اهانت قرار بگیرند. اگر قرار است که ما داوران مراقب رفتار و کردار خود باشیم همه اهالی فوتبال هم باید مواظب باشند. بعضا دیده شده که کمیته انضباطی به خاطر برخی فشارها افراد را محروم نمیکند و گاهی سیاسیون هم به نفع برخی شهرها یا رنگها عمل میکنند و محرومیتها را ملغی میکنند اما همین که امسال با لغو محرومیت تماشاگران استقلال کنار نیامدند برای شروع خوب است. از مربیان هم خواهش میکنم به نامهای داوران نگاه نکنند و داوران جوان را اگر اشتباه میکنند، مورد آماج حملات قرار ندهند. خود من در ٢٥ سالگی وارد لیگ برتر شدم و مدام میشنیدم که این داور جوان است در صورتی که همان موقع هم سابقه ١٠سال قضاوت داشتم. از اهالی فوتبال خواهش میکنم از داوران جوان هم حمایت کنند چون محسن ترکی بالاخره یک روز بازنشسته میشود و باید داوران جوان کسب تجربه کنند تا جانشین من شوند. اما قبول کنید برای بازیهای سنگین مثل دربی استفاده از داوران جوان ریسک است! نباید اینطور باشد که بازیهای سنگین را فقط داوران باتجربه قضاوت کنند. قبول دارم که نحوه قضاوت تیم داوری در آخرین دربی باعث شد بازی زیباتر شود. اگر داور این بازی ٥ سوت ممتد بزند، بازی را از ریتم و سرعتش میاندازد. به همین دلیل نحوه قضاوت من و همکارانم در آخرین دربی باعث شد این بازی زیبا از آب دربیاید و پرگل شود. شاید یک داور جوان برای اینکه این بازی را در دست بگیرد، بخواهد مدام سوت بزند و بازی را از ریتم بیندازد اما این دلیل نمیشود که از داوران جوان استفاده نکنیم. من برای دربی آخر هم پیشنهاد دادم از داوران دیگری استفاده شود. شما بارها داور دربی بودهاید. باز هم دوست دارید این بازی را قضاوت کنید؟ من ٧ بار در دربی قضاوت کردهام و دیگر دوست ندارم داور این بازی باشم. از ٧ باری که برای قضاوت در دربی انتخاب شدم فقط دو بار آن را با میل و رغبت خودم رفتم و عین ٥ بازی را مخالف بودم اما هربار به من تکلیف شد که داور این بازی باشم. هر بار هم من برای صیانت از جامعه داوری و حفظ شان جایگاه داوری قضاوت این بازی را قبول کردم. حتی این بار پیشنهاد دادم داور چهارم باشم و یک همکار دیگر دربی را قضاوت کند اما متاسفانه با درخواست من موافقت نشد. من درحالی دربی برگشت را قضاوت کردم که در ٢ هفته باید در ٤ بازی سنگین داوری میکردم که دوتای آن خارج از کشور بود. با پروازی ٢٠ ساعته به استرالیا رفتم و بعد به ترکمنستان سفر کردم و ٤٨ ساعت بعد داور دربی شدم. نمیخواستم دربی آخر را قبول کنم اما گفتند تصمیم بر این بوده که من داور باشم. از همین طریق هم اعلام میکنم که دیگر تمایلی به قضاوت در دربی ندارم. تا به حال شده که به خداحافظی از این شغل فکر کنید؟ بله، برای من هم پیش آمده که خسته شوم و نتوانم فشارها را تحمل کنم. مشکلات ما فقط به زمین فوتبال محدود نمیشود بلکه در محل کار و زندگی و محل تحصیل فرزندانمان هم با مشکلات روبهرو هستیم. فشارها روی داوران زیاد است و ما به دلگرمی نیاز داریم. مهمترین حمایت از طرف داوران هم باید از فدراسیون و کمیته داوران باشد. هیچکس نمیتواند ادعا کند اشتباه نمیکند اما مهم این است که با اشتباه چطور برخورد شود. بزرگترین مشکل داوران ما عدم اعتماد به نفس و نداشتن تمرکز است. داوران ما به روانشناس و تیم تمریندهنده نیاز دارند اما در فوتبال ایران از این خبرها نیست. منبع: شهروند |