فیش‌حقوقی نامرئی در جیب آقای رئیس

در ارقام اعلام شده توازنی دیده نمی شد و این عدم توازن زمانی که به جمع سرخابی‌ها می رسیدیم، بیشتر و بیشتر می‌شد. گویی عده ای نشسته بودند و برای بالانس کردن قیمت‌ها دست به مهندسی زده بودند.

افسوس که دیگر واحدی به نام "قِران" کاربردی در واحدهای پولی‌مان ندارد، والا برای بالانس کردن مطلوب‌تر لیست قراردادها با سقف هزینه‌ها بدون شک می توانستیم شاهد این واحد پولی نیز باشم.البته در همین فهرست نیز یکی به ریال پول گرفته و دیگری هم به تومان، تا توازن برای ستاره‌ای که میلیاردی دریافت کرده، ایجاد شود، بگذریم از رقم‌هایی که اصلا روی کاغذ نیامدند و ماندند برای مسایل پشت پرده و پنهانی.

از دل کارشناسی ها برای ارقام اعلام شده چنین برآمد که یکی پیشنهاد میلیاردی تیم رقیب را فقط  و فقط به عشق یک پیراهن آن هم از نوع برند چینی‌اش به میلیون ترجیح داده چون واقعا پول چرک دست است و نباید زیاد به آن دل بست و دیگری هم به عشق هواداران میلیونی یک تیم وطنی، لالیگا، بوندس‌لیگا، سری آ ایتالیا و لیگ کشور همسایه و .... رابه یک تیم خودی ترجیح داد و پیراهنش را به تن کرد!

در فهرستی که عنوان شفاف‌سازی را یدک می‌کشد، رقم قرارداد مربیان لیگ برتری نیز اعلام شد که میانگین دریافتی‌ها همچون سال های اخیر چندان بالا و پایین نشده بود و فقط خیلی از مربیان وطنی‌مان از یک شهر به شهر دیگر کوچ کرده‌اند و جابه‌جایی‌‌ها دایره‌وارند و این چرخه برای مردان نیمکت نشین مان همچنان ادامه دارد.

به هر حال در اعلام رقم قرارداد بازیکنان هر طور بوده، محاسبات به درستی گرفته و همین بازی با اعداد کاری کرده که هیچ باشگاهی از سقف بودجه عبور نکند و همه چیز باب میل دوستان و مدیران سازمان لیگ باشد.

خوشبختانه از آن روزی که سقف قرارداد یا سقف بودجه پایش به فوتبال ایران باز شده کسی روی کاغذ از این سقف عبور نکرده، یعنی همه پایشان را اندازه گلیمشان دراز کرده اند!

اکنون که این شفاف سازی ها، چه درست و چه غلط در فوتبال ایران باب شده و در حالی که چند سالی است شاهدیم رقم قرارداد بازیکنان و مربیان منتشر می‌شود؛ یک سوال اساسی وجود دارد؛

سوال: چرا رقم قرارداد مدیران و معاونان و مشاوران باشگاه‌ها به ویژه باشگاه های بزرگ که برند خاصی هستند، رسانه ای نمی‌شود؟!

آنهایی که عنان کار را در اختیار دارند،‌ اختیارات که از برند باشگاه های بزرگ شروع می شود  و به رانت، لابی و امتیازهای جانبی‌اش ختم می‌شود.

فوتبال جنس خاص خودش دارد و تجربه نشان داده که هر گمنامی می‌تواند در این بستر نام و نشانی برای خود دست و پا کند، این داستان زمانی جدی تر می‌شود که یک فرد مدیر عامل استقلال یا پرسپولیس شود؛ اینجا دیگر برای چهره شدن نیازی به مدیریت عالی یا گذر زمان نیست، چون به سرعت برق و باد هر آنچه که برای شهره شدن نیاز باشد، به کار خواهد آمد و تصاویر و خبرها و مصاحبه ها و .... یکی پس از دیگری به صورت اتوماتیک فعال خواهد شد.

بله، فوتبال آن هم از جنس سرخابی‌اش در فوتبال ایران یک برند بزرگ است، پس اگر رقم قرارداد بازیکنان و مربیان رسانه‌ای منتشر می شود چه اصراری است که رقم مدیرانش رسانه ای نشود.

هنوز اولویت اصلی محمود گودرزی را برای ایجاد تغییرات در حوزه مدیریت استقلال و پرسپولیس را فراموش نکرده ایم. ادعای اول این بود که مدیران سابق استقلال و پرسپولیس شفافیت مالی نداشته اند، آیا اکنون همه چیز بر وفق مراد است و شفافیت به مدیریت سرخابی‌ها برگشته است؟

دوستی‌های دیرینه سر جای خودش، اما یکی از راه‌های رسیدن به اولویت اول وزیر ورزش شاید بتواند همین اعلام میزان درآمدی مدیران و معاونان و مشاوران استقلال و پرسپولیس باشد.

شاید ارقام دریافتی بازیکنان و مربیان و استفاده از رقم های میلیاردی چشم ها را خیره کند و ذهن ها را به این سمت سوق دهد،‌اما نباید فراموش کرد که بیشترین تخلف های مالی بیش از آنکه شامل قرارداد بازیکنان و مربیان شود، در جایی دیگری است که حوزه مدیریت درگیر‌ آن است.

برندی که در اختیار یک مدیر باشگاه به ویژه استقلال و پرسپولیس قرار گرفته، ارزش ماورای میلیاردی دارد و اگر امکانات این باشگاه به ناحق در اختیار نااهلش قرار بگیرد خودش مصادق بارز تخلف است و باید به آن رسیدگی شود.

برند استقلال و پرسپولیس به سادگی به دست نیامده که یک مدیر بخواهد بر حسب صرفا دوستی یا ارتباط خویشاوندی در اختیار کسی قرار دهد( البته خبرگزاری فارس در این زمینه مستنداتی در اختیار دارد که به زودی گزارشی را درباره روابط دوستی و خویشاوندی در یک تیم بزرگ پایتخت و هبه برخی پُست های کلیدی این باشگاه به دیگران، منتشر خواهد کرد)

رقم‌هایی که در آکادمی‌ باشگاه های بزرگ رد و بدل می شود، ارقام کمی نیستند و یک معاون در یک باشگاه بزرگ می تواند در معاملات بزرگ قدم بگذارد و رقم های میلیاردی در این بین رد و بدل شود، بنابراین اگر وزارت ورزش، فدراسیون فوتبال یا سازمان از انتشار رقم بازیکنان و مربیان استقبال می کنند و این کار را نوعی شفاف سازی می‌دانند، پس در حوزه مدیریت و انتشار مبلغ قرارداد آنها نیز ورود کنند.

شاید بنا بر ادعای برخی از مدیران سابق استقلال و پرسپولیس آنها بدون حقوق و دریافت هیچ پولی،  مدیریت سرخابی‌ها را برعهده گرفته‌اند که اگر چنین باشد خودش یک نوع جهاد است.

ای کاش اینجا هم خبری از فیش ‌های حقوقی وجود داشت تا می‌توانستیم برخی از مسایل را شفاف تر برای علاقمندان به فوتبال در کشور بیان کنیم، اما فوتبال و مدیریتش میدانی است که از فیش‌های حقوقی خبری نیست و بر همین اساس است که عده‌ای دایه مهربان‌تر از مادر برای آن هستند.

دایه‌هایی که پس از تغییرات مدیریتی، دست‌شان رو می‌شود، جان کلام اینکه فیش نانوشته حقوقی‌شان پس از جدایی ها رو می‌شود.