ایران منتظر اولین مدال المپیکی بانوان

موانع و محدودیت‌های پیش‌روی ورزش بانوان در حالی در آن دوران ادامه داشت که در المپیک‌های ٢٠٠٠ سیدنی (منیژه کاظمی) و ٢٠٠٤ آتن (نسیم حسن‌پور)، تنها نماینده‌های ورزشکار زن ایران در رشته تیراندازی بودند که با سهمیه وایلدکارت پا به این رقابت‌ها گذاشتند. المپیک ٢٠٠٨ پکن اما مسیر دیگری را پیش‌ِروی بانوان ایرانی قرار داد. این بار دیگر المپین‌های زن تیراندازان نبودند و مهم‌تر اینکه سهمیه‌هایی به دست آمد که وایلدکارت نبود. نجمه آبتین در تیروکمان، هما حسینی و سارا خوش‌جمال‌فکری در تکواندو سه بانویی بودند که با شرکت در رقابت‌های کسب سهمیه المپیک موفق شدند جواز حضور در این رویداد بزرگ را به دست آورند. اوج حضور زنان ورزشکار ایران در این بازی‌ها، المپیک ٢٠١٢ لندن بود که برای نخستین‌بار هشت نماینده کشورمان ورودی این رویداد بزرگ را به دست آوردند. زهرا دهقان در تیروکمان، آرزو حکیمی و سولماز عباسی در قایق‌رانی، ندا شهسواری در پینگ‌پنگ، سوسن حاجی‌پور در تکواندو، مه‌لقا جام‌بزرگ و الهه احمدی در تیراندازی و لیلا رجبی در دوومیدانی نفراتی بودند که همگی با کسب سهمیه مستقیم به المپیک لندن رسیدند.

اما این‌بار بانوان ورزشکار کشورمان تنها صرف یک شرکت‌کننده در بازی‌های المپیک نبودند و عملکرد خوبی از خود بر جا گذاشتند. طوری که الهه احمدی با راهیابی به فینال مسابقات و قرارگرفتن در جایگاه ششمی دست به کار بزرگی زد تا نام خود را در تاریخ ورزش ایران ماندگار کند. الهه از همان موقع شعله‌های امید را در دل مسئولان ورزشی کشور روشن کرد که شاید یکی از امیدهایی باشد که طلسم بی‌مدالی زنان ورزشکار ایرانی را در المپیک ٢٠١٦ ریودوژانیرو بشکند. حالا چهار سال از المپیک لندن گذشته و امیدواری‌ها به درخشش الهه بیشتر شده. بانویی که چهار سال سخت را پشت سر گذاشته و الان به جایی رسیده که از او به‌عنوان یکی از برترین تیراندازان زن جهان نام می‌برند. احمدی سال گذشته قهرمان جهان و قهرمان رقابت‌های فینال فینالیست‌ها شد تا به صدر جدول رده‌بندی فدراسیون جهانی تیراندازی رسید. این تیرانداز در حالی ماه‌ها رنکینگ نخست را در اختیار داشت که به خاطر لغو اعزام‌های پیاپی تیم ملی تفنگ بادی به مسابقات بین‌المللی، رنکینگش افت کرد و این رده را از دست داد! اما او همچنان سرشار از انگیزه است و امید زیادی برای کسب مدال در المپیک ریو دارد. می‌گوید می‌روم تا مدالی را که در المپیک لندن جا گذاشتم در ریو پس بگیرم. الهه احمدی و نجمه خدمتی دو عضو تیم ملی تفنگ بادی، ورزشکارانی هستند که امروز بعدازظهر استارت المپیک ریو را برای کاروان ایران می‌زنند. روزی که می‌تواند در تاریخ ورزش ایران ثبت شود.

 احمدی: برای مدال ریو از  همه‌چیزم گذشتم

تیرانداز ملی‌پوش کشورمان روزهای زیادی از فرزند خردسالش دور بوده تا فشار تمرینات را تحمل کند، به امید بالابردن پرچم ایران در المپیک. او به «شرق» می‌گوید: «انگیزه‌ام برای گرفتن مدال زیاد است. رقبایم همه از قهرمانان مطرح هستند اما تجربه مسابقه‌دادن با آنها را دارم و در رویداد‌های قبلی آنها را شکست داده‌ام. همین به من این باور را می‌دهد که می‌توانم در المپیک هم از همه آنها بهتر تیر بزنم. اگر در روز مسابقه خودم باشم، می‌توانم مدال بگیرم. روزهای زیادی را در اردوهای داخلی و خارجی بودم. طوری که اصلا نتوانستم پسر کوچکم را ببینم. دلتنگی او مرا خیلی اذیت کرده اما همه این شرایط سخت را تحمل کردم به این امید که بتوانم مزد زحماتم را در المپیک بگیرم».

خدمتی: مدال‌گرفتنم به روز مسابقه بستگی دارد

نجمه خدمتی دیگر بانوی تیرانداز کشورمان است که در رشته تفنگ بادی ١٠ متر باید در المپیک ریو تیر بزند. بانویی ٢٠ ساله كه پدیده این روزهای تیراندازی زنان ایران شده و در دو سال گذشته در هر میدانی که رفته، دست پر برگشته است. کارشناسان برای او هم شانس مدال المپیک قائل شده‌اند. هرچند حضور در این بازی‌ها اولین تجربه‌اش است. خدمتی در گفت‌وگو با «شرق» می‌گوید: «در دو ماه گذشته تمرینات خوبی با فشنگ در هانوفر آلمان داشتیم و در فرانسه هم پابه‌پای برترین‌های جهان تمرین کردیم. درحال‌حاضر در شرایط بسیار خوبی قرار داریم، اما همه‌چیز به روز مسابقه بستگی دارد. رقابت‌های تیراندازی امسال با قوانین جدید برگزار می‌شود و حتی اگر به‌عنوان بهترین تیرانداز راهی فینال شوید، با آخرین نفر از نظر امتیاز هیچ فرقی ندارید. باید یک رقابت کامل دیگر در مرحله فینال داشته باشی تا روی‌سکو‌رفتنت مشخص شود. داشتن آرامش در لحظه شلیک‌کردن تنها چیزی است که می‌تواند رمز موفقیت یک تیرانداز باشد».

منبع: روزنامه شرق