برق ، باد ، بولت!

یوسین بولت، سریع‌ترین مرد دنیا برای همیشه از حضور در بازی‌های المپیک خداحافظی کرد! «صاعقه» که پیش از شروع تورنمنت گفته بود ریو، آخرین جایی است که در المپیک روی پیست می‌رود کارش را با یک مدال طلای ارزشمند دیگر به پایان رساند تا نامش در دنیای دوومیدانی جاودانه شود. مرد شماره یک سرعت دنیا که در بازی‌های المپیک ریو کار را با قهرمانی در ماده ١٠٠ متر شروع کرده بود تاریخ را از سر نوشت؛ او با همان مدال طلا تبدیل به اولین دونده تاریخ شد که توانست در سه دوره پی‌درپی المپیک در یک ماده مدال طلا را شکار کند.

یوسین با همان مدال بالاتر از کارل لوئیس افسانه‌ای ایستاد که فقط یک بار توانسته بود از مدال طلایش در المپیک دفاع کند و با همان دو مدال طلای پی‌در‌پی کار را به پایان برده بود. بااین‌حال، افسانه بولت با همان مدال طلای ١٠٠ متر خاتمه پیدا نکرد؛ او ٤٨ ساعت بعد به مدال طلای ٢٠٠ متر سرعت هم رسید تا ثابت کند بی‌دلیل نیست که خودش را «یکی از بزرگ‌ترین ورزشکاران تاریخ» می‌داند. بولت در المپیک‌های قبلی، یعنی در ٢٠٠٨ پکن و ٢٠١٢ لندن در سه ماده‌ای که شرکت کرده بود، طلایی شده بود؛ یعنی ١٠٠، ٢٠٠ و ٤ در ١٠٠ متر را دوباره برده بود. با برتری در دو ماده ١٠٠ و ٢٠٠ متر بازی‌های المپیک ریو، بولت به هشتمین مدال طلایش هم رسید، ولی برای اینکه کارش را به نحو احسن در المپیک به پایان برساند، نیاز به یک «تریپل تریپل» (سه‌گانه در سه‌گانه) داشت؛ در واقع اگر او می‌توانست مدال دوی ٤ در ١٠٠ متر امدادی را هم بگیرد، آن وقت در هر سه ماده تخصصی‌اش در سه دوره پیاپی المپیک طلایی می‌شد.

این اتفاق البته بامداد روز گذشته افتاد و یوسین به همراه تیم ملی جامائیکا قهرمان دوی امدادی ٤ در ١٠٠ متر المپیک شد؛ عنوانی که برای بولت کامل‌کننده تریپل تریپل بود و از همه مهم‌تر اینکه نهمین مدال طلایش در تاریخ بازی‌های المپیک را هم به دست آورد.

جاودانه‌تر از همیشه

بولت با طلای نهم به رکورد ٩ مدال طلای دوومیدانی که کارل لوئیس آمریکایی و نورمی فنلاندی در کارنامه‌شان داشتند رسید و نامش را در تاریخ دوومیدانی در کنار پرافتخارترین‌ها قرار داد: «دیگر کاری نمانده که بخواهم انجامش دهم. مأموریتم را در دوومیدانی کامل کردم. من ثابت کردم بزرگ‌ترین دونده این رشته هستم و حالا از کارهایی که انجام داده‌ام، حسابی راضی و خوشحالم».

این بخشی از صحبت‌های یوسین بولت با «اکیپ» است که نشان می‌دهد از عملکردش در این بازی‌ها کاملا راضی بوده: «وقتی شما قرار است در ماده امدادی شرکت کنید، هیچ‌وقت نمی‌دانید چه اتفاقی می‌افتد و ممکن است هر لحظه چوب از دست شما بیفتد و تیمتان حذف شود. من طلای نهم را می‌خواستم به همین خاطر قبل از مسابقه به هم‌تیمی هایم گفتم مثل آدم بزرگ‌ها رفتار کنید و چوب را درست به دستم برسانید». بولت که آخرین نفر از چهار دونده جامائیکایی بود، می‌گوید وقتی چوب به دستش رسیده دیگر خیالش راحت شده است: «وقتی چوب را گرفتم دیگر می‌دانستم طلا را برده‌ام، چون می‌دانستم کسی نیست که بخواهد در پیست به اندازه من سریع بدود».

آخرین المپیک

یوسین پیش از شروع این بازی‌ها گفته بود این المپیک آخرین المپیکی است که قرار است در آن شرکت کند. حتی در پاسخ به این سؤال که ممکن است مثل مایکل فلپس، نظرش باز هم عوض شود گفته بود که چنین اتفاقی نمی‌افتد. او روز گذشته بازهم در پاسخ به این سؤال که آیا مطمئن هستید این آخرین حضورتان در المپیک بود، گفت: «بله رفقا! این قطعا آخرین حضور من در المپیک است. می‌دانستم که بالاخره این روز فرا‌می‌رسد. دلم برای المپیک و دویدن تنگ می‌شود؛ چون المپیک بزرگ‌ترین جایی است که یک ورزشکار می‌تواند تجربه حضور در آن را داشته باشد.

همان‌طور که گفتم، ثابت کردم بزرگ‌ترین ورزشکار این رشته هستم و به نظرم مأموریت برای من تمام است». یوسین البته در شرایطی از دنیای المپیک خداحافظی کرده که هنوز قرار است در بازی‌های جهانی لندن در سال ٢٠١٧ بدرخشد و حضور داشته باشد. البته خودش می‌گوید دیگر علاقه‌ای به دویدن در دوی ٢٠٠ متر ندارد و می‌خواهد فقط در ١٠٠ و ٤ در ١٠٠ متر بدود.

منبع:تسنیم