اینجا همه چیز برعکس است!

میثم حجتی-دی اسپورت: پخش مسابقات رشته های مختلف ورزشی می تواند تأثیرات متفاوتی  در جنبه های مختلف بر مردم بگذارد و باعث پیشرفت در تمام بخش های ورزشی اعم از ایجاد انگیزه، پیروزی و ارتقای حوزه های فرهنگی، اقتصادی، گردشگری و سلامت روحی و جسمی شود.
در سال های گدشته با توجه به اصل 44 قانون اساسی  مبنی بر خصوصی سازی، الزام حضور بخش خصوصی در ورزش فارس کاملاً  احساس شده است و هر روز شاهد شکاف عمیق تر و فاصله بیشتر بین ورزش و حامیان مالی در فارس هستیم که در این راه رسانه ها در کنار قانونگزاران بیش از همه می توانند بخش خصوصی را برای حمایت های مالی ورزشی مایل و راغب کنند.   
استان فارس در بخش ورزش و عدم توفیق در جذب بخش خصوصی در بین استان های کشور  مستثنی نیست و به نوبه خود مشکلات ریز و درشتی دارد که رفته رفته تأثیرات خود را روی ورزش استان به صورت یک شکاف بزرگ هویدا می کند. 
 پوشش های تلویزیونی باعث شده است ورزشی مثل  والیبال در طی چند سال گذشته با توفیقات زیادی روبه رو شود، هنرنمایی شمشیر باز ایرانی در المپیک 2016 ریو با پخش تلویزیونی که داشت این رشته را به محبوب ترین رشته ورزشی ایرانی ها پس از المپیک ریو بدل کرد.
 شاید آوردن مثال فوتبال برای این ادعا شاهد محکمی باشد، قاب لیگ برتر با شرکت شانزده تیم دیگر نمایی از شهر گل و بلبل ندارد و عطر بهار نارنج از آن دور شده است و صحنه هایی تکراری از استان های تهران، اصفهان، خوزستان و آذربایجان شرقی به نمایش در می آورد که بوی دود صنعتی بودنش همسایه ها را آزار می دهد و خودشان را در هاله ای از موفقیت سوار بر اسب موفقیت روبروی چشمان حسرت بار ما می تازاند. 
تصاویری که از این استان ها با سیزده تیم در چشمان ما نقش می بندد جز سختی فولاد و آهنی که ماشین و تراکتورهایشان را برا ی شخم آرزوهای ورزشی تیم هایی که به بخش خصوصی واگذار شده اند به حرکت در می آورد چیزی نیست جز  توهمی آبی رنگ  که پشت قرمزی خون تیم  استان های دیگر دولت را پشت خود می بیند و از سوخت بنزین که نه و البته نفت آری، پیش می روند. 
استقلال تهران، پرسپولیس تهران، نفت تهران، پیکان تهران و سایپایی که باز تهرانی شده است نمایندگان پایتخت هستند که مسلماً یک استان صنعتی به شمار می روند و دو تیم دولتی پر طرفدار را بین خود می بینند. 
تراکتورسازی تبریز، ماشین سازی تبریز و گسترش فولاد هر سه نمایندگان آذربایجان شرقی و تبریز هستند که راحت می شود از نامشان صنعتی بودن را حدس زد. 
 تیم قرمزپوش و پرطرفدار تراکتوری علاوه بر فاکتور بالا می تواند از سهمیه بازیکنان سرباز هم بهره ببرد و تیم خود را بیش از بیش تقویت کند و در مقابلش استان فارس اولین استانی می شود که پای در خصوصی سازی ورزشی می گذارد و حال و روزش این می شود و تا اندازه ای جلو می رود که برق، روشنایی قدیمی ورزش فارس قطع می شود.
بردن نام فوتبال تنها برای نشان دادن مشکل بزرگ ورزش در فارس بود و این فقدان در تمام رشته ها حس می شود و ما را از قافله کسب افتخارات بزرگ دور تر خواهد کرد و این فقدان در پنج سال پیش رو با پایان  دوران قهرمانی تک چهره های ورزش فارس بیشتر حس خواهد شد.  
ژائو هاولانژ رییس فقید فیفا که همین چند روز پیش دار فانی را وداع گفت، توانست فوتبال را در جهان تبدیل به یک رشته ورزشی پولساز کند. این رییس برزیلی فیفا هرچند در زمان حیاتش با اتهام هایی مثل رشوه مواجه بود  اما توانست فیفا را تبدیل به برندی بزرگ در جهان کند و بزرگترین شرکتهای تجاری را به حضور در فوتبال ترغیب کرد. بعد از او معاونش سپ بلاتر سوئیسی ریاست فیفا را برعهده گرفت و راه هاولانژ را به بهترین شکل ادامه داد، هرچند او هم در نهایت با اتهامهایی مشابه هاولانژ و حتیبدتر از آن مواجه و برکنار شد. 
اکنون طبق قوانین فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا همه باشگاههای حرفهای باید برای پخش مسابقات فوتبالشان از شبکههای تلویزیونی پول دریافت کنند. در واقع فوتبال دیدن در دنیا مجانی نیست و هرکسی به این رشته ورزشی علاقهدارد یا باید به ورزشگاه برود و بلیت بخرد یا از طریق تلویزیون پول تماشای فوتبال را بدهد اما در فوتبال حرفهای ایران همه چیز برعکس است! 
در لیگ برتر که ویترین فوتبال باشگاهی ماست هنوز مسأله حق پخش تلویزیونی حل نشده و صدا و سیما پولی به باشگاهها برای پخش مسابقات در فصل گذشته و این فصل پرداخت نکرده است. البته جای شکرش باقی است که صدا و سیما بازیهای استقلال و پرسپولیس با حریفانشان را مجانی پخش میکند و از این باشگاه طلب پول برای پخش بازیها نمیکند! زیرا در لیگ دسته اول برخی از شبکههای استانی از برخی باشگاهها درخواست پول برای پخش مسابقات کردهاند! این در حالی است که لیگ دسته اول نیز طبق قوانین کنفدراسیون فوتبال آسیا جزء باشگاههای حرفهای محسوب میشوند و باید منابع تأمین هزینه باشگاهها مشخص باشد. 
در حال حاضر شبکه استان گیلان به باشگاهی مثل ملوان که پرهوادار هم هست اعلام کرده برای پخش هر مسابقه باید 5 میلیون تومان پول پرداخت کند زیرا برنامههای صدا و سیما مشارکتی است و صدا و سیما خودش باید درآمدزایی کند. مسؤولان باشگاه ملوان نیز حاضر به پرداخت این پول نشدهاند و به همین دلیل هم بازیهای ملوان از شبکه استانی پخش نمیشود. 
فصل پیش نیز مبلغی توسط اداره کل ورزش  و جوانان فارس به صدا و سیمای استان فارس برای پخش بازی های فجر و چند برنامه دیگر پرداخت شد.
در واقع قانون فوتبال در حق پخش تلویزیونی ایران کاملاً برعکس قوانین رایج در فوتبال جهان است، البته  باید دید که فدراسیون فوتبال که برای صدور مجوز حرفهای باشگاهها حتی در لیگ دسته اول از باشگاهها ایراد میگیرد  و از آنها میخواهد بدهی نداشته باشند و اعضای هیأت مدیره و مدیرعامل باشگاهها مشخص باشد در مورد درآمد باشگاهها از طریق حق پخش تلویزیونی چه واکنشی نشان خواهد داد. آیا فدراسیون میتواند در دوره جدیدش برای باشگاهها از طریق حق پخش تلویزیونی که حق مسلم فوتبال و باشگاههاست درآمدزایی کند یا همچنان فوتبال ایران در این راه برعکس قوانین جهانی عمل میکند و باید برای پخش فوتبال از تلویزیون پول هم بدهد!!! 
استان فارس هیچگاه نتوانسته خود را یک استان صنعتی بنامد یا شاید از طرف مدیرانش این پسوند از آن گرفته شده است  و این مسأله سال هاست با عدم آینده نگری مدیران به تعویق افتاده است که شاید استارتی به همراه نداشته باشد، مدیرانی که می خواستند حتی در بلوارهای شهر هم کشاورزی کنند، حالا با دهان خشک تمام فارس موا جه شده اند و آرزو های یک استان را در زمین بی تدبیری شان خشک کرده اند و کم کم چوب بی تدبیریشان در چشم همه حوزه ها فرو می رود، هر چند مردم فارس می دانند که معدن های استان فارس توانایی پوشش و حمایت از تیم هایی مثل رِئال مادرید و بارسلونا را هم دارند، برای حضور حامیان مالی در ورزش باید انگیزه هایی وجود داشته باشد که در حال حاضر در استان فارس هیچ اثری از آن نمی بینیم و تنها امید پخش تلویزیونی مسابقات است تا اسپانسرها  هم از سود حضورشان در ورزش بهره مند شوند و بتوانند حامی تیم های ورزشی شوند که این مهم نیز در فارس اتفاق نیفتاده است. 
 پخش تلویزیونی مسابقات تنها باعث حضور حامیان مالی در ورزش نمی شود  و تأثیرات بسزای دیگری نیز بر این حوزه می گذارد. 
از جمله این اثر گذاری ها انگیزه های روحی روانی است که بازیکنان را با قدرتی چند برابر روبرو می کند. 
 ورزشکار حرفه ای از حضور در ورزش انگیزه های متفاوتی می تواند داشته باشد: انگیزه های مالی، شهرت، محبوبیت و... که همه و همه با پخش تلویزیونی امکان پذیر می شوند. 
علاوه بر اینها پخش تلویزیونی مسابقات ورزشی همیشه باعث شده است که ورزش پایه از ورودی های جدیدی پر شود که با دیدن چند لحظه از یک مسابقه کشتی، وزنه برداری، فوتبال و یا ورزش های رزمی به سمت باشگاه ها روانه می شوند همینطور در امر آموزش هم می تواند مانند یک دانشگاه بزرگ عمل کند و جلوی دور شدن شهرها و روستاهای کوچک و دور افتاده از ورزش را بگیرد. 
 * نعمت ا... هاشمی: پوشش تلویزیونی المپیک باعث علاقه مندی بانوان به حضور در این ورزش شده بود 
سرپرست هیأت وزنه برداری که سال ها با تیم های ملی وزنه برداری تورنمنت های مختلف را تجربه کرده است می گوید: المپیک 2016 را به تازگی پشت سر گذاشته ایم، علی رغم اینکه این مسابقات در ساعات پایانی شب برگزار می شد مخاطبان خود را از دست نداد و نکته جالب این پخش مستقیم ها از ریو این بود که در این مدت هیأت وزنه برداری مخاطب خانم داشت و بانوان متقاضی حضور در وزنه برداری شده بودند که بسیار جالب بود و جای تأمل فراوان داشت. 
به گفته وی: صدا  و سیما می تواند از اسپانسر مالی هم برای رشته هایی مثل وزنه برداری  مؤثرتر باشد و باعث افزایش مخاطبین این رشته شود. 
هاشمی که خود از داوران بین المللی وزنه برداری است اظهار داشت: پخش تلویزیونی باعث ایجاد حساسیت و دانش و آگاهی روی ورزش ها می شود که در نهایت به پیشرفت  ورزرشی منجر می شود. 
در بین ورزشکاران افرادی را مشاهده می کنیم که سال هاست به رشته بدنسازی پرداخته اند  و تازه متوجه شده اند این رشته و بدنسازی متفاوت است و این آگاهی دادن  از رسالت های صدا و سیماست که با پخش های تلویزیونی به دست می آید. 
سرپرست هیأت وزنه برداری فارس افزود: فوتبال به خاطر پوشش های وسیع تلویزیونی با انبوه مخاطبان مواجه شده است، برای مثال هیأت وزنه برداری در سال  های اخیر می توانست با حضور در لیگ برتر این رشته به موفقیت های زیادی دست یابد اما تنها به خاطر عدم پخش تلویزیونی از جذب اسپانسر ها دستش کوتاه مانده است و از حضور در لیگ محروم شده است.  
نعمت ا... هاشمی ادامه می دهد: به اسپانسر ها که سر می زنیم تا در وزنه برداری حاضر شوند می گویند سود حضور ما در این رشته چیست؟چون حامیان مالی سرمایه ای می آورند تا  از آن برداشت کنند و اگر این معامله برد، برد اتفاق نیفتد حضورشان یک کار خیریه محسوب می شود و پس از مدتی انگیزه اسپانسر از بین می رود. 
وی در پایان از صدا و سیما به عنوان بازوی فرهنگ ساز برا ی معرفی رشته های مختلف یاد کرد که سهم بزرگی در پیشرفت های ورزشی یک کشور دارد و حالا که استان فارس در زمینه قهرمانی احتیاج به تلاش های بیشتری دارد صدا و سیما باید سهم خود را ادا کند. 
* مجید فهندژ: پخش تلویزیونی باعث خدمات بزرگ و شایسته ای به شهرستان ها می شود که نمی توانند در ورزشگاه ها حاضر شوند و از نزدیک رقابت های معتبر را لمس کنند  
مجید فهندژ رییس سابق هیأت فوتبال استان فارس، داور ملی فوتبال، نماینده و ناظر فدراسیون و سرپرست روزنامه های همشهری و کیهان ورزشی در سال های گدشته و عضو هیأت مدیره کانون داوران ایران در حال حاضر درباره پخش تلویزیونی و تأثیرات آن می گوید: پخش تلویزیونی مسابقات با نشان دادن محیط امن ورزشگاه ها و نشاط و هیجان ورزش می شود که  باعث جذب ورزشکاران در رشته های مختلف می شود و حتی در بهتر شدن جو ورزشگاه ها در اخلاق مداری و رعایت شئونات اسلامی کمک قابل ملاحظه ای می کند. 
وی درادامه اظهار داشت: پخش تلویزونی باعث حضور اسپانسر ها در ورزش می شود وقتی گزارشگر در فوتسال نام تیم ارژن را می آورد خود به خود یک تبلیغ خوب برای این صنعت به شمار می رود و باعث می شود صاحبان صنایع رغبت و تمایل بیشتری برای حضور در ورزش داشته باشند و بیشترین بهره را هم در ورزش با تزریق پول به دست آورند. بی نیازی در ورزش از دیگران  با پول حامی مالی به دست می آید.
فهندژ تصریح کرد: پخش تلویزیونی باعث خدمات بزرگ و شایسته ای به شهرستان ها می شود که نمی توانند در ورزشگاه ها حاضر شوند و از نزدیک رقابت های معتبر را لمس کنند.  
شهرستانی ها بیشترین حق را در پخش های تلویزیونی استانی دارند تا بیشتر با قابلیت ها ی ورزش استان آشنا شوند و بتوانند از استعداد های غنی این شهرها برای پرورش قهرمانان ملی و بین المللی و افتخار آفرینی استان بهره بگیرند.
* اردشیر حسن زاده: پوشش تلویزیونی یک رکن در تمام ورزش دنیا محسوب می شود که در  صنعتی شدن ورزش بیشترین نقش را ایفا کرده است  
اردشیر حسن زاده معاون منابع انسانی اداره کل ورزش و جوانان استان فارس که خود از بازیکنان و مربیان برجسته فارس در گدشته بوده و در حال حاضر تجارب ارزنده تحصیلی و ورزشی خود را در حیطه مدیریتی در اختیار وزشکاران فارس گذاشته است، در رابطه با پخش های تلویزیونی مسابقات تأکید دارد: پوشش تلویزیونی یک رکن در تمام ورزش دنیا محسوب می شود که در صنعتی شدن ورزش بیشترین نقش را ایفا کرده است.  
وی بیان می کند: ما همیشه پس از طی کردن راه ها تازه متوجه اشتباهاتمان می شویم و آنگاه است که دیگرکاری از دستمان بر نمی آید، عدم پوشش ورزش در فارس بیشترین ضرر را نصیب خود صدا و سیما می کند که نمی تواند حامیان و اسپانسر های بیشتری را جذب برنامه های این شبکه کند. 
حسن زاده می گوید: نباید کل را رها کرده و به جز بپردازیم، پوشش تلویزیونی باعث توسعه و تقویت ورزش شده و در مردم ایجاد انگیزه می کند و باعث استقبال روز افزون  مردم از ورزش می شود. 
 * اسلام موسوی: با پخش تلویزیونی اوقات فراغت جوانان و تمام اقشار جامعه به طور سالم پر می شود و از بعد آموزشی هم یک دانشگاه رایگان به حساب می آید
اسلام موسوی معاونت ورزشی اداره کل ورزش و جوانان استان فارس با یادآوری تأثیر زیاد پو شش های تلویزیونی در پیشرفت ورزش می گوید: پوشش ورزش از طرف صدا و سیما باعث می شود هیأت های مختلف ورزشی با پوشش اخبارشان به فعالیت هایشان بیفزایند و مدیران ورزشی با حضور در برنامه های تلویزیونی مردم را از برنامه هایشان آگاه کنند. 
وی اظهار می کند: کسانی هستند که به دلایل مختلف توانایی حضور در میادین ورزشی را به عنوان تماشاگر ندارند و پوشش های تلویزیونی استانی این امکان را به قهرمانان می دهد تا پیش چشم های همه مردم فارس خودشان را نشان داده و آنها را هم ترغیب به حضور در ورزش کنند. 
موسوی  که سوابق ورزشی زیادی دارد می افزاید: با پخش  تلویزیونی اوقات فراغت جوانان و تمام اقشار جامعه به طور سالم پر می شود و از بعد آموزشی هم یک دانشگاه رایگان به حساب می آید. 
وی تأکید دارد: ورزش برای جامعه لازم و مفید است و هر ارگانی در به ثمر رساندن آن وظایف خودش را دارد و باید حضور الزامی خودش را به اثبات برساند تا شور و نشاط و هیجان وارد جامعه شود، صدا و سیما نقش فراگیری در توسعه ورزش همگانی و قهرمانی ایفا می کند و باید با تعامل و همکاری دو طرفه این موضوع در نهایت حل شود.