به گزارش "دی اسپورت"؛ فیصل دانش 56 ساله در گفت‌وگو با ایسنا پیرامون حضورش در المپیک 1988 سئول و کسب افتخارآفرینی برای کشورمان، افزود: سال 1367 بود که جمهوری اسلامی ایران پس از 12 سال دوری از المپیک با 26 ورزشکار راهی کشور کره جنوبی شد که رشته تکواندو بنا به درخواست کشور میزبان که خود را مهد این رشته ورزشی می‌دانست، به‌صورت آزمایشی در المپیک برگزار می‌شد.
وی با بیان اینکه تکواندو در المپیک سئول در چهار وزن حضور داشت، ادامه داد: در هر وزن 16 نفر از برترین‌های جهان حضور داشتند و به دلیل کاهش وزن‌ها از هشت وزن به چهار وزن شاهد حضور قهرمانان مختلف و رقابت سخت در این میدان بزرگ بودیم که در تیم ملی ایران من و برادرم فریبرز به همراه حسن زاهدی و منصور باقری حضور داشتند.
دانش با اشاره به اینکه در وزن 58 کیلوگرم در مسابقات المپیک سئول شرکت کرده است، تصریح کرد: در مبارزه نخست حریف اکوادوری و نفر سوم جهان را از پیش رو برداشتم و گام به دیدار سخت برابر جوزف سلیم قهرمان پاکستانی‌الاصل کشور دانمارک کسی که در فیلم‌های آموزشی به‌عنوان یکی از ده نخبه جهان قلمداد می‌شد، بارها فیلمش در اردوهای تیم لمی به نمایش درآمده بود، گذاشتم و زمانی که بر این حریف غلبه کردم موجب حیرت تمامی حاضرین و تیم‌های شرکت‌کننده شدم.
نخستین مدال‌آور المپیکی تکواندو ایران با بیان اینکه در دیدار نیمه‌نهایی برابر حریف اسپانیایی با ناداوری مغلوب شدم، خاطرنشان کرد: در این مسابقات با ناداوری صورت گرفته به مدال برنز بسنده کردم و توانستم برگ زرینی به دفتر افتخارات ورزش کشور اضافه کنم اما از اینکه برادرم فریبرز در زمانی که بازی برابر بود با رأی داوران در عین بی‌عدالتی برابر حریف مکزیک مغلوب شد و نتوانست به مدال دست یابد، کامم را تلخ کرد.
وی در خصوص اتفاقات پس از کسب این افتخار تصریح کرد: پس از بازگشت به ایران هیچ جایزه‌ای از سوی دولت و سازمان تربیت‌بدنی به بنده اهدا نشد و تنها در استان هرمزگان حواله خرید یک موتورسیکلت ایژ به نرخ دولتی به بنده اهدا شد که نه موتور سوار بودم نه موتورسواری بلد بودم و به علت عدم تسلط بر این وسیله نقلیه، فیش آن را به مبلغ 40 هزار تومان فروختم درحالی‌که عسگری محمدیان که به همراه بنده تنها دارندگان مدال در المپیک سئول بودیم، در مازندران و زادگاهش منزلی اهدا شد.
دانش با بیان اینکه در آن زمان سازمان تربیت‌بدنی به دلیل لطفی که به بنده داشتند مجوز تحصیل در رشته تربیت‌بدنی در دانشگاه را دادند، اضافه کرد: اما این لطف در صورتی بود که تنها رشته تربیت‌بدنی و آن‌هم تنها در تهران که به دلیل عدم بنیه مالی قوی و شرایط خانوادگی امکان زندگی در تهران نداشتم و قید این لطف مسئولان را زدم!
وی بابیان اینکه نگاه و توجه پس از المپیک به فیصل دانش خوب شده بود اما با احترام خشک‌وخالی نمی‌شود زندگی کرد، خاطرنشان کرد: باید کاری در حق یک قهرمان کرد که بتواند گره‌ای از مشکلاتش را حل کند مانند اشتغال، مسکن و بسیاری از موارد دیگر اما بعد از گذشت 21 سال از مدالم با پیگیری‌های شخصی بالاخره موفق شده یک قطعه زمین با قیمت دولتی خریداری کنم.
این افتخارآفرین ورزش ایران با اشاره به اینکه بعد از المپیک از میدان مسابقه خداحافظی کرده و با نظر سرمربی کره‌ای تیم ملی به‌عنوان مربی در تیم ملی ایران جهت حضور در مسابقات دهه مبارک فجر انتخاب شدم، تصریح کرد: در سن 28 سالگی بلافاصله مربی تیم ملی شدم و در آن مسابقات سه تیم از ایران شرکت کرد البته تیم هرمزگان به دلیل داشتن پتانسیل بالا به‌صورت مستقل حضور یافت.
وی ادامه داد: به دلیل برخی مشکلات استاد کانگ سرمربی تیم ملی چهار روز قبل از مسابقات راهی ایران شد و در این مدت طبق برنامه‌ریزی و هماهنگی با کانگ تمرینات برگزار و نفرات در سه تیم ایران گزینش شدند گرچه برخی مخالفت‌ها در آن زمان علیه انتخاب بازیکنان صورت گرفت اما پس از حضور سرمربی تیم ملی، وی بر تمامی انتخاب‌هایم مهر تأییدی زد تا صدای مخالفین خاموش شود.
دانش با اشاره به اینکه در آن مسابقات تیم ایران به مقام قهرمانی رسید و جالب‌تر از آن فریبرز دانش تنها مدال‌آور طلای این مسابقات از تیم هرمزگان بود، اضافه کرد: همچنین فرجام دانش موفق به کسب مدال نقره مسابقات جام فجر در بندرعباس شد تا نشان دهند که هرمزگان در آن زمان از چه جایگاهی در تکواندو کشور برخوردار است.
وی با اشاره به اینکه تکواندوی حال حاضر را قبول ندارد، افزود: اگر به این روش پیش بروند به‌طور حتم رشته تکواندو از رقابت‌های المپیک حذف می‌شود زیرا صرف‌نظر از ناکارآمدی داوران، شاهد استقبال کم و رقابت‌های غیر جذابی در تکواندو هستیم و به‌طور حتم با توجه به میزبانی المپیک 2020 در ژاپن رشته‌هایی نظیر کاراته جایگزین آن خواهد شد.
نخستین مدال‌آور المپیکی تکواندو کشورمان ادامه داد: متأسفانه قوانین تکواندو و داوری به سمتی و سویی رفته که ورزشکاران تنها با لمس سنسور امتیاز کسب می‌کنند اما درگذشته ضربه مؤثر صاحب‌امتیاز می‌شد که این موضوع از کیفیت ورزش تکواندو کاسته است.
دانش در بخش پایانی با انتقاد از بی‌مهری‌های مسئولان ورزش استان هرمزگان، تصریح کرد: مسئولین باید توجه بیشتری به پیشکسوتان و قهرمانان داشته باشند و در مدت 28 سالی که از کسب مدالم ر المپیک می‌گذرد، در این مدت تنها بنده و برادرم المپین های جنوب کشور در رشته تکواندو بوده‌ایم و در این مدت هرمزگان حتی یک المپین هم نداشته چه برسد به مدال‌آور المپیک، حال مسئولان برای قهرمان المپیک‌شان چه کرده‌اند؟ آیا به فکر معیشتش بوده‌اند و شخصیت لازم برای ارتقا جایگاهش حفظ کرده‌ایم؟!
وی بابیان اینکه امیدوارم مسئولان پاسخ دهند ازنظر فنی و تجربه چه استفاده‌ای از بنده درزمینهٔ ارتقا ورزش استان و حتی کشور شده است، تصریح کرد: تمامی این مسائل در فکر من است اما متأسفانه متولیان ورزش در سکوت به سر می‌برند و چه روزهای قبل از المپیک چه روزهای بعد المپیک هیچ تماسی نداشته و تنها شبکه‌های اجتماعی و اعضای شورای شهر بندرعباس نسبت به بنده لطف داشته‌اند.
این قهرمان مدال آور تنها استفاده از این همه تجربه بین المللی اش را خاطره گویی به خبرنگاران دانست.
دانش در پایان با انتقاد از عملکرد اداره کل ورزش و جوانان استان هرمزگان خاطرنشان کرد: از نظر این دستگاه اجرایی برنز مسابقات کشوری با برنز المپیک هیچ تفاوتی ندارد و مطمئن هستم مدیران ورزش استان هیچ اطلاعی از رتبه‌بندی و ارزش‌گذاری مدال مسابقات مختلف ندارند و در مراسم تقدیر از قهرمانان تفاوتی نوع مدال و نوع مسابقه ندارد.
