به گزارش "دی اسپورت"، محمد مایلیکهن پس از پیروزی یک بر صفر مقابل آلومینیوم اراک در نشست خبری گفت: ابتدا باید به صائب محبی تسلیت بگویم که دیشب به او اعلام شده پسرعمویش فوت شده و با وجود اینکه او به شدت گریه میکرد و به او گفتم که میتواند برود ولی او در بازی امروز حضور پیدا کرد و تمام وجودش را برای این بازی گذاشت. این برد ارزشی نداشت ولی آن را به عزیز از دست رفته و محبی تقدیم میکنم. وی ادامه داد: میدانستیم بازی سختی است. در بازی رفت هم اگرچه این تیم را بردیم اما تیم خوب و شایسته بودند. میدانستیم بازی سختی است. بازیهای دور برگشت از این هم سختتر خواهد بود. خدا را شکر بازیکنان ما با تمام وجودشان بازی کردند. سه امتیاز را گرفتیم که خیلی برایمان ارزشمند بود. ما یکی دو شانس دیگر گلزنی داشتیم و حریف هم فوقالعاده جوانمردانه بازی کرد. زیباییهای فوتبال همین است و ما فوتبال را به جنگ تبدیل کردهایم. همه چیز را از دریچه جنگ میبینیم و از هیچ چیز لذت نمیبریم نه از بازی زیبا نه از برد، از اهانت به داور کلی لذت میبریم. از اینکه خانواده یک انسان را مقابل چشمانش با رکیکترین جملات فحش بدهیم لذت میبریم. مایلی کهن افزود: ما هم خیلی جاها ناراحت میشدیم اما واقعا باید زن و بچه را مورد اهانت قرار بدهیم؟ باید همه تیمها را اینجا ببریم و تیمها دست و پایش را ببنیدم ؟ زیبایی فوتبال و ورزش به این است؟! والله بالله فوتبال جنگ نیست. چلسی دو گل دیشب خورد. چرا ما را با آنها مقایسه میکنید؟ تا کی میخواهیم عقب مانده و توسری خور باقی بمانیم؟ خودم را میگویم. اگر شهر ما دست همان ها بود الان بهشت برین بود. وی افزود: شهری که به این زیبایی است. ما به دنبال برد به هر صورت نیستیم. تا زمانی که من مایلیکهن یک لاقبا جان دارم این گونه رفتار میکنم و از سوسک و مارمولک هم نمیترسم. این را نشان دادهام. من روانی هستم راست میگویم. به خودم میگویم صداقت ما را کشته میگویم من روانی هستم. آنقدر راه خوب پول در آوردن را بلدم. درس هایم را در این کشور یاد گرفته ام اما اگر نمیخواهم استفاده کنم بخاطر این است که دلم برای جوانان کشورم میسوزد. ما جوان نداریم جواهر و طلا داریم. بطری آب میاندازند میگویم نیانداز بعد میگویند به من گفتی بتمرگ! من که گفتم بشین اول اما اگر گفتم بتمرگ هم به شما برخورده اما خواهر و مادر داور را به جلوی چشمش آوردیم. از من گذشت 61 سال سن دارم اما نسبت به شهر و جوانان ما رسالت داریم. مایلی کهن تصریح کرد: این همه مشکل در عرصه های مختلف زندگی داری و قرار است بیایی در ورزشگاه بازهم لذت نبری؟! باید یک تشکر ویژه از بازیکنانم بکنند که مردانه و جوانمردانه در میدان تلاش کردند و توانستند پیروز شوند. ضمن اینکه وظیفه خودم میدانم تشکر کنم از مسئولان برگزاری مسابقه. دیوانه ام دیگر دیوانه کشور و مملکت و استادیوم هستم. هر روز در ورزشگاه هستم. برخی تصور میکردند من آمده ام که نماینده و عضو شورای شهر شوم. چند مرتبه نزد ربیعی فر عضو شورای شهر رفتم و به آنها گفتم تلاش کنید چمن ورزشگاه بهتر شود. همه دنیا استادیوم ها در مرکز شهر شان است. در کشورهای متمدن استادیوم ها داخل شهر است. چرا چون مردم دسترسی شان آسان است و پیاده بیایند و بروند و با ماشین نیایند. این ورزشگاه تختی در حال خراب شدن است و این را تعمیر کنند و ورزشگاه دیگر را هم شروع به ساخت کنند. ارزش تماشاگران ملوان خیلی بیشتر از این هاست. من همین هستم دیگر یک دوست هم برای خودم نمیگذارم. طرف میگوید تو پرسپولیسی هستی! وی در مورد حضور بازیکنان سرباز در ملوان گفت: اولا من آذرگون نیستم و رضائیان هم نیستم و من نباید پاسخگو باشم. چند سرباز در ادوار گذشته به ملوان کمک کرده است؟ شما نحوه جذب بازیکنان سرباز را پیدا کنید ما هم دنبالش برویم. سربازانی که آمدند شما به لیگ یک سقوط کردید. انداختن ملوان که کمک نیست چهار پله بالاتر قرار میگرفت تا این ملوان سقوط نمیکرد. فرزاد حاتمی که به تراکتورسازی رفت هم سربازیاش درست شد و هم 500 میلیون پول گرفت. من دوشب پیش همین کفشهای ورزشی که در پای پیکاسو پلنگ است با نادر خان در منطقه ویژه اقتصادی رفتیم و گرفتهایم. 6 ماه بازیکنان ما کفش ورزشی یک رنگ ندارند، پس ما زورمان کم است؟ شما چوب همان آقایان را میخورید. در کشور ما هرچه سیاه بازتر باشید محبوب تر هستید. منبع: فارس |