به گزارش"دی اسپورت"،درست است، فدراسیون فوتبال هیچ نقش حقوقی در پرونده‌های بین‌المللی باشگاه‌ها ندارد و باشگاه‌ها باید راسا در راستای جلب رضایت شاکیان و کاستن از محرومیت‌های احتمالی خود اقدام کنند. مهدی تاج در تازه‌ترین اظهاراتش به این موضوع تاکید کرده تا زیر مجموعه‌اش را در محرومیت‌های گذشته و احتمالا آتی باشگاه‌ها بی تقصیر جلوه دهد اما مهدی تاج هرگز به این پرسش پاسخ نداده که کدام نهاد به همین باشگاه‌های بدهکار مجوز فعالیت داده است؟! چنانچه قانون سفت و سختی پیش پای باشگاه‌ها بود و فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ، حتی کمیته‌های انضباطی و کمیته اخلاق اجازه نمی‌دادند باشگاه‌هایی که تراز مالی مناسبی ندارند و از در آمدزایی عاجزند در فوتبال ایران به فعالیت ادامه دهند، هیچ گاه چنین پرونده‌های قطوری برای باشگاه‌های فوتبال ایران در کمیته‌های انضباطی فیفا شکل نمی‌گرفت.
در حقیقت این متولیان اصلی لیگ حرفه‌ای هستند که اجازه ورود به تیم‌های بدهکار را به چرخه بازی‌های داخلی داده‌اند وگرنه آیین‌نامه‌های سفت و سخت می‌توانست به راحتی مانع از حرکت باشگاه‌هایی شود که دخل و خرج‌شان به هم نمی‌خورد.
علی دایی، سرمربی نفت تهران به همین سبب است که بارها و بارها در مصاحبه‌های خود از نداری‌های تیمش شکوه کرده و حتی بی پروا علیه مالکان این باشگاه مصاحبه می‌کند. پرسشی که فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ باید به آن پاسخ دهند این است که اساسا چرا به چنین مالکانی که حتی توانایی برآورده‌سازی هزینه‌های روزانه تیم خود را ندارند، اجازه ورود به چرخه تیمداری داده است؟ صرفا اینکه شرکت نفت را در فروش امتیاز تیمش به شرکت بهنام پیشرو مقصر بدانیم استدلالی درست و منطقی نیست و فدراسیون فوتبال نیز خود باید ریشه‌های فعالان در چنین تیم‌هایی را بیابد و برای خود روشن سازد آن افرادی که اقدام به خریداری امتیاز تیم‌ها کرده‌اند آیا می‌توانند از پس مخارج برآیند یا خیر؟!
صدور مجوز فعالیت بدون تحقیق و وارسی‌های لازم در بخش‌های اقتصادی باشگاه است که فوتبال ایران را به چنین سیه‌روزی‌هایی انداخته. وضعیت استقلال خوزستان هم شبیه به نفت تهران است. این تیم نیز از فقدان مالکیت اصولی و با برنامه رنج می‌برد و هیچ کس پاسخگوی دلیل مشکلات اقتصادی این تیم نیست. در باشگاه استقلال تهران هم همین وضعیت را شاهدیم. بازیکنان از عقب ماندن حقوق‌ها به ستوه آمده‌اند، تمرین را تعطیل می‌کنند و دیگر دل و دماغ بردن ندارند.
درباره بدهی‌های تراکتورسازی، پرسپولیس و دیگر تیم‌ها نیز بسیار شنیده‌ایم و اگر بخواهیم سری به لیگ یک بزنیم که اوضاع اسفبارتر هم هست. آیا در به وجود آمدن این بی‌شمار باشگاه بدهکار نمی‌توان فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ را مقصر دانست و فدراسیون فوتبال را به دلیل مماشات‌هایش به پاسخگویی دعوت کرد؟ آیا لزومی دارد که رکن اصلی فوتبال ایران در مقابل بدهی‌های عظیم باشگاه‌ها این اندازه مهربان باشد و صرف اینکه اغلب باشگاه‌ها بدهکارند، پای خود را از ماجرا بیرون کشیده و کار را به حال خود رها کند؟ این راحت‌ترین راه ممکن است که فدراسیون فوتبال برگزیده.
در حالی که برای ممانعت با رشد بدهی‌ها و ریشه دواندن مالکان بدهکار و بی‌صلاحیت می‌توان تدابیر محکمی اندیشید تا فوتبال ایران از این فضا خارج شود. فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ یک بار برای همیشه باید تکلیف را با مدیران و مالکان بدهکار مشخص کنند.
حال اگر این اقدام منجر به کاهش تیم‌های حاضر در لیگ حرفه‌ای هم شود، اشکالی به آن وارد نیست. به هرشکل باید از جایی شروع کرد و ریشه‌های فوتبال آماتور را در لیگ به ظاهر حرفه‌ای ایران خشکاند. فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ با این باشگاه‌ها نمی‌توانند به حیات ابدی امیدوار باشند.
منبع:ایران ورزشی
