گلگهر دیگر یک تیم درجه دومی نیست

به گزارش "دی اسپورت"، لیگ دسته اول امسال مملو از شگفتی بود... تیم‌هایی که برای اولین بار لیگ دسته یک را تجربه می‌کردند و مستقیم از لیگ دو پس از یک سال بازی در لیگ یک حالا لیگ برتر فصل آینده را انتظار می‌کشند... پارس جنوبی وسپیدرود که به عنوان تازه واردهای لیگ یک شناخته می‌شدند و تازه جواز حضور در این لیگ را کسب کرده بودند قطعا در برابر تیم‌هایی مثل خونه به خونه، مس کرمان، نساجی،ملوان و... شگفتی ساز محض بازی‌ها بودند.

اما تیم فوتبال گلگهر سیرجان هم بدون شک یکی از شگفتی‌سازان اصلی رقابت‌های این فصل بود. تیمی کم ادعا که همواره به عنوان یکی از تیم‌های درجه دو و سه لیگ دسته اول کشورمحسوب می‌شود اما دراین فصل از رقابت‌ها تا توانست از خود بزرگی نشان داد.

گل‌گهر سیرجان یکی از تیم‌های همیشگی میانه‌های جدول لیگ یک در سال‌های اخیر بوده است و حتی آن‌ها زمانی که بگوویچ را روی نیمکت خود نشاندند و جمعی از بازیکنان خوب لیگ یک مثل صغیری،کریمی، آوخ، مرزبان،رکابی و... را به خدمت گرفتند بازهم کسی گمان نمی‌کرد که این تیم جزو مدعیان این فصل لیگ یک قرار بگیرد.

اما بهرشکل این از خواص جدا نشدنی تیم‌های وینگو شده است که هرچقدر در اواخر فصل تیم‌هایش بد نتیجه می‌گیرند اما در شروع بازی‌ها و تا چند هفته مانده به پایان مسابقات این تیم در کورس مدعیان جزو تیم‌های اصلی صعود می‌باشد.

این اتفاق امسال هم با بگوویچ در گل‌گهر تکرار شد وسیرجانی‌ها در این فصل نزدیک‌تر از همیشه به صعود به لیگ برتر شدند که یک اتفاق بزرگ برای این باشگاه محسوب می‌شود که می‌تواند یک نقطه‌ی عطف در روند حرکتی این باشگاه باشد.

گلگهر سیرجان دراین فصل از رقابت‌ها اتفاقا یکی از بهترین تیم‌ها از نظر فنی نیز محسوب می‌شد و با 47 گلی که در این بازی‌ها به ثمر رساند با اختلاف زیاد در صدر بهترین تیم هجومی لیگ یک قرار گرفت.

این تیم از شرایط چمن مصنوعی ورزشگاه خانگی خود نیز نهایت استفاده را برد و در خانه 40 امتیاز را کسب کرد تا یکی از بهترین آمارهای ممکن را در بازی‌های حانگی ثبت کرده باشد.
 
گل‌گهر تا 5 هفته به پایان رقابت‌های لیگ یک حتی به صدر جدول بازی‌ها نیز صعود کرد وخیلی‌ها صعود این تیم استان کرمان را محتمل و بزرگترین رویداد ورزشی استان در سال‌های اخیر توصیف می‌کردند اما سیستم بکپی چی وینگو در هفته‌های آخر با تیم‌هایش همچنان ادامه دارد و بازهم تیم‌های او در هفته‌های پایانی به نوعی کم آوردند و این بلا دوباره بر سر تیم بگوویچ با گلگهر هم رفت همانطور که در سه سال قبل در مس کرمان و مس رفسنجان نیز در هفته های آخرهمین اتفاق رخ داد.

گل‌گهر در چهار هفته‌ی آخر از 12 امتیاز ممکن فقط 4 امتیاز را کسب کرد تا به شدت خود را از جمع دوتیم صعود کننده به لیگ برتر دور کند.

این تیم البته در بازی آخر خود موفق شد سپیدرود را با نتیجه 3 بر 2 شکست دهد تا امیدهایش را برای صعود در هفته‌ی آخر زنده نگه دارد و حالا اگر آن‌ها در بازی آخر خود در یزد برنده باشند و سپدرود هم نتواند از پس نساجی برآید بازهم شگفتی کامل می‌شود و گل‌گهر جواز صعود به لیگ برتر را کسب می‌کند.

اما جدا از اینکه گل‌گهر لیگ برتری شود یا نشود، این تیم در این فصل از رقابت‌ها شایستگی خود را به طور کامل نشان داد و با امکاناتی که بسیار کمتر از سایر تیم‌ها در اختیار داشت با شایستگی خود را در بالای جدول قرار داد و حالا چشم به اتفاقات هفته‌های آخر دارد.


گل‌گهر در این فصل چه صعود کند چه نکند در یک زمینه موفقیت کامل را کسب کرد و آن شخصیتی بود که به تیم خود در این فصل بخشید و از همین رو این فصل می‌تواند برای گل‌گهر یک نقطه‌ی عطف باشد که دیگر یک تیم درجه دومی در لیگ یک نیست.

گل‌گهر با حرکت درخشان خود در این فصل به مدیران ارشد کارخانه‌ی خود به نوعی فهماند که شایستگی و لیاقت توجه بیشتر را دارد و ان‌ها می‌توانند برای باشگاه وتیم فوتبال خود خیلی بیشتر از این ها سرمایه گذاری کنند و به نوعی بهره‌ی آن را نیز با بالانشینی تیم خود بچینند.

گل‌گهر با حرکت فوق‌العاده خود در این فصل به سیرجان و سیرجانی‌ها نیز بزرگی خود را نشان داد و اینکه مردمان و مقامات این شهر باور کنند که می‌توانند آنقدر بزرگ باشند که به جاهای بزرگ فکر کنند...

از همین روست که اگر گل‌گهردر هفته‌ی آخر کار بزرگ این فصل خود را عملی کرد که تا ابد روی دست و سر مردم جای می‌گیرد و اگر هم در این فصل موفق به انجامش نشد، آنقدر دست آورد بزرگ با تیم کم ادعای خود در این فصل جمع کرده است که تمام قد موفق ارزیابی شود و لایق دست و کف و هورا باشد.