یزدانی: مغرور شوم، سرم به سنگ می‌خورد

 بهتر است اول از همه از شرایط خودت در آستانه رقابت‌های جهانی پاریس بگویی؟

بعد از برگزاری رقابت‌های انتخابی یک مرحله اردو را پشت سر گذاشتیم و الان در دومین مرحله اردوها هستیم. خدا را شکر تمرینات خوبی را پشت سر می‌گذاریم و از آمادگی خوبی برخوردار هستیم. البته این آمادگی نسبتا بالا فقط مربوط به من نیست و تمامی ملی‌پوشان از وضع خوبی در تمرین تیم‌ملی برخوردارند تا در مسابقات جهانی برای ایران افتخارآفرین شوند. فکر می‌کنم تا ٢٠ روز دیگر باید تمرین کنیم و سپس در فرانسه روی تشک برویم.

  حتما می‌دانی انتظار مردم از تو بسیار بالاست و همه فقط طلای جهانی را می‌خواهند؟

مردم به من لطف دارند و در یک‌ سال اخیر حمایت زیادی از من کردند. ان‌شاءالله که با دعای خیر آنها خوش‌رنگ‌ترین مدال را به دست بیاورم اما باید بدانید که برای هیچکس در مسابقات جهانی مدال کنار نگذاشتند. همه کشتی‌گیرانی که در این رقابت‌ها شرکت می‌کنند، به دنبال مدال طلا هستند و برای رسیدن به آن می‌جنگند. من هم یکی از آن کشتی‌گیران هستم و از جانم برای رسیدن به موفقیت با پرچم ایران مایه می‌گذارم.

  با این‌که برخی از کشتی‌گیران بعد از المپیک با آسیب‌دیدگی روبه‌رو شدند، اما کمتر شنیدیم حسن یزدانی مصدوم شده باشد؟

من تمریناتم را مداوم پیگیری می‌کنم و خدا را شکر تا به ‌حال آسیب‌دیدگی به سراغم نیامده است. امیدوارم از این پس هم هیچ وقت مصدوم نشوم.

  در مسابقات انتخابی آن‌قدر مقتدرانه قهرمان شدی که به نظر می‌رسد فعلا هیچ رقیبی در ایران نداری؟

طبیعی است که کشتی‌گیران داخلی همدیگر را می‌شناسند و از فنون هم شناخت کافی دارند. من هم از این قاعده مستثنا نبودم و حریفانم را خیلی خوب می‌شناختم. خدا را شکر توانستم این مسابقات را با قهرمانی پشت سر بگذارم اما قبول ندارم که دیگر رقبا در سطح من نیستند. همه کشتی‌گیرانی که در انتخابی بودند، سطح بالایی داشتند و چند جوان هم آمده بودند که خوب کشتی می‌گرفتند. من هم تا چند‌ سال قبل یکی از همین جوان‌ها بودم که حالا توانستم خودم را مطرح کنم.

  با محاسبه زمان تمام کشتی‌هایی که در انتخابی گرفتی، گفته بودند رکورد زدی؛ این آمارها باعث نمی‌شود مغرور شوی؟

مطمئن باشید من هیچ وقت مغرور نمی‌شوم و اگر در این مسیر بروم، یک‌جایی سرم به سنگ می‌خورد که برایم خوب نیست. طلای المپیک را گرفتم اما همچنان انگیزه‌های زیادی مثل همین قهرمانی در جهان دارم؛ چون دوره قبلی نقره گرفته بودم.

  در جام‌جهانی کشتی در کرمانشاه یک‌بار شکست خوردی که برای همه تعجب‌برانگیز بود؟

یک طرف هر مسابقه برد و یک طرفش باخت است؛ اما به نظر من هیچ‌وقت نباید از باخت ترسید. اینطور شخصیتی ندارم که بخواهم باختم را به حاشیه‌ها ربط دهم و حتی دیدید که در جام‌جهانی وقتی شکست خوردم، بهانه‌ای نیاوردم؛ اگرچه شدیدا سرماخورده بودم و آمادگی لازم را نداشتم. البته آن شکست زمانی رقم خورد که من تازه از وزن ٧٤ کیلوگرم به ٨٦ کیلوگرم آمده بودم و بدنم اصلا جا نیفتاده بود. به همین خاطر سعی کردم دوباره تلاش کنم و به آمادگی سابق برگردم.

  یکی از ویژگی‌هایی که تو را نسبت به سایر کشتی‌گیران متمایز می‌کند، این است که حتی با داشتن طلای المپیک هم در انتخابی کشتی گرفتی و بهانه نیاوردی؟

من همواره خودم را مطیع کادرفنی دانستم و هر کاری که مربیان بگویند، انجام می‌دهم چون می‌دانم آنها هم صلاح مرا می‌خواهند. انتخابی تیم‌ملی ٣، ٤ سالی است که به صورت جدی انجام می‌شود و جوان‌های خوبی در همین چند ‌سال از انتخابی تیم‌ملی شناخته شدند. به نظرم مسابقات انتخابی بهترین فرصت برای کشتی‌گیران جوان است که خودشان را نشان دهند و این یک حرکت رو به جلو برای کشتی است. همین اتفاقات باعث شده تا الان ٢، ٣ تیم خیلی خوب در اختیار کادر فنی باشد و رقابت برای پوشیدن دوبنده تیم‌ملی همواره وجود داشته باشد.

 ‌ از رقبای جدیدی که در وزن ٨٦ کیلوگرم داری، شناخت پیدا کردی؟

بله؛ با حریفان اصلی‌ام آشنا هستم. تقریبا با هیچ‌کدام از آنها قبلا کشتی نگرفتم؛ چون در وزن ٧٤ کیلوگرم المپیک بودم. امیدوارم با کمک مربیان آنالیز خوبی از کشتی‌گیران خارجی داشته باشیم.

  نحوه کشتی‌گرفتن تو خیلی از پیشکسوتان را به یاد کشتی‌گیران قدیمی می‌اندازد. حتی ابراهیم جوادی در مصاحبه‌ای تو را به امامعلی حبیبی تشبیه کرده بود؟

شگرد من کشتی‌گرفتن به شکل هجومی است و همواره رو به جلو کشتی می‌گیرم. فکر می‌کنم یکی از دلایلی که مردم به من علاقه دارند، همین است. من هم سعی می‌کنم به خاطر مردمی که در سالن هستند یا پای تلویزیون مسابقات مرا می‌بینند، کشتی هجومی را به نمایش بگذارم. البته در چند‌ سال اخیر که خادم بالای سر کشتی است، تقریبا تمامی کشتی‌گیران روبه جلو هستند و برنامه خادم نیز همین بوده است. من هم از خادم چیزهای زیادی یاد گرفتم و خودم را شاگرد او می‌دانم.

  جدا از بحث شخصی خودت، فکر می‌کنی ایران توانایی قهرمانی را در این دوره مسابقات جهانی دارد؟

آن چیزی که من در تمرینات می‌بینم، انگیزه بالای کشتی‌گیران است که تمرینات طاقت‌فرسایی را سپری می‌کنند. خیلی از کشتی‌گیران ما سابقه قهرمانی در آسیا و جهان را دارند و امیدواریم به صورت تیمی هم قهرمان جهان شویم. با دعای خیر مردم قطعا چنین افتخاری دور از دسترس نیست.

  یک‌ سال از المپیک می‌گذرد و تو تنها طلایی کشتی ایران در این رقابت‌ها بودی؛ انتظاراتی که داشتی برآورده شده است؟

مسئولان ورزش به وعده‌هایی که دادند، عمل کردند و پاداش ما پرداخت شد؛ اما از مسئولان انتظار داریم به رشته‌ای که در تمامی مسابقات مدال‌آور بوده و ورزش اول کشور محسوب می‌شود، بیشتر توجه کنند، نه این‌که فقط نزدیک مسابقات جهانی و المپیک کنار ما باشند. البته نمی‌گویم که فقط به کشتی توجه کنند و درمجموع تمامی ورزشکاران نیازمند حمایت ویژه مسئولان هستند و با کم‌توجهی انگیزه‌شان پایین می‌آید؛ مثلا وقتی در آستانه رقابت‌های جهانی از مسئولان ورزش کسی سر تمرین بیاید و وعده‌ای به کشتی‌گیران بدهد، انگیزه‌ها بالاتر می‌رود.

منبع: شهروند