کشتی، فرزند ننه عقدی ورزش ایران!

«سازمان مدیریت کشتی کشور از اینکه وزارت ورزش‌و‌جوانان پس از رقابت‌های جهانی فرانسه، به فکر ورزش ملی کشور افتاد، خرسند است، چون متاسفانه در تمامی موفقیت‌های کشتی ایران در چند سال گذشته، از کسب مدال طلا در کشتی آزاد المپیک پس از 16 سال تا قهرمانی تیم‌های نوجوانان و جوانان فرنگی در جهان برای اولین بار، قهرمانی و نایب قهرمانی‌های متعدد کشتی آزاد در جهان، قهرمانی و نایب قهرمانی تیم ملی کشتی فرنگی در مسابقات جهانی و قهرمانی‌های پیاپی تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی در جام‌های جهانی و در مسابقات قاره‌ای و ... کسی پیگیر دلایل کامیابی‌های کم‌نظیر تیم‌های کشتی ایران در سطح جهان نبود و ورزش ملی کشور تا امروز سهمی در تبریک و ملاقات با ريیس جمهور نداشته و همواره با مشکل كوتاهي وقت دوستان روبه‌رو بوده است.

 

نکته جالب اینکه حتی در قهرمانی تیم ملی کشتی فرنگی جوانان ایران در جهان (حدود 20 روز پیش برای اولین بار) و نایب قهرمانی تیم ملی کشتی بزرگسالان فرنگی در فرانسه (هفته گذشته) و طلای حسن یزدانی در مسابقات جهانی فرانسه (در سه روز اخیر)، کسی برای ادای خدا قوت و تبریک به کشتی‌گیران جوان و بزرگسال، فرصت حضور در فرودگاه را نیز نداشت.به‌هر حال خرسندیم امسال که فدراسیون کشتی ایران، پای مسابقات انتخابی تیم ملی ایستاد و هزینه حضور 10 کشتی‌گیر از 16 کشتی‌گیر تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی را که برای اولین بار در مسابقات جهانی شرکت می‌کردند به جان خرید، این بستر فراهم شده است که وزارت ورزش و جوانان یادی نيز از ورزش ملی کشور كند و به دنبال ورود به مسائل فنی و تخصصی کشتی کشور باشد.فدراسیون کشتی اعلام می‌دارد مسئولیت نظارت بر تیم‌های ملی کشتی آزاد برعهده شورای فنی آن با حضور پیشکسوتان و قهرمانانی همچون استاد منصور برزگر، قهرمان جهان، نایب قهرمان المپیک و سرمربی و مدیر سابق تیم‌های ملی، استاد ابراهیم جوادی، دارنده مدال برنز المپیک و چندین مدال طلای جهان و مربی سابق تیم ملی، آقای علی بیات، مربی سابق تیم ملی، آقای محمدحسین محبی، دارنده مدال نقره جهان و ريیس هیات کشتی کرمانشاه، آقای عسکری محمدیان، دارنده دو مدال نقره المپیک و یک مدال نقره جهان و مربی سابق تیم ملی، آقای حسن حمیدی، قهرمان آسیا و مربی سابق تیم ملی و دکتر مجید خدایی، دارنده مدال برنز جهان و سرمربی سابق تیم ملی کشتی آزاد جوانان است که به‌زودی جلسات خود را با حضور کادر فنی برگزار و پس از آن گزارش ارزیابی و نظارت کارشناسی خود را به اطلاع مردم عزیز ایران که بزرگ‌ترین سرمایه کشتی کشور هستند، خواهد رساند.همانا سازمان مدیریت ورزش کشور، پاسخگویی به مردم را وظیفه و رسالت خود می‌داند و بر آن تاکید دارد».

اين بار نوبت به محمدرضا داورزني، معاون وزير ورزش بود كه با انجام مصاحبه‌اي، پاسخي به اين بيانيه تند و تيز از سوي فدراسيون كشتي بدهد. محمدرضا داورزنی، ورود سلطانی‌فر به نتایج اخیر کشتی آزاد در مسابقات جهانی پاریس را ناشي از جایگاه مهم نماینده عالی دولت در ورزش و حدود اختیارات و وظایف حاکمیتی او دانست و به ارائه توضيحاتي درخصوص بيانيه فدراسيون كشتي پرداخت: «شکست کشتی تاریخی بود و در واقع این نتیجه، سنگین‌ترین شکست کشتی ما بعد از انقلاب محسوب می‌شود. طبیعی است كه ريیس فدراسیون نيز مثل ما ناراحت باشد، ولی آنچه اهميت دارد، تقویت مجدد کشتی و فدراسیون با همراهی وزارتخانه است.وزیر، نقش حاکمیتی دارد و در قبال مردم و نمایندگان مجلس پاسخگوست. ما در کنار فدراسیون‌ها هستیم و به زودی با کمک خود فدراسیون، نتایج بررسی‌ها را اعلام می‌کنیم.

 

داورزني در بخش ديگري از صحبت‌هايش به اعتبار اختصاص‌يافته به فدراسيون كشتي نيز اشاره كرد و مدعي شد اين فدراسيون بيشترين سهم را در بخش اعتبارات دولتي داشته است:«از 117 میلیارد تومان اعتباری که در اختیار حوزه قهرمانی برای اختصاص آن به فدراسیون قرار دارد،کشتی با 12 میلیارد تومان بیشترین سهم را دارد و بعد از آن فوتبال با 10 میلیارد، جانبازان و معلولان با 6.5 میلیارد، والیبال 6 میلیارد، بسکتبال چهار میلیارد ، دوومیدانی 5.5 میلیارد قرار دارند. مشخص است که کشتی نسبت به سایر رشته ها حداقل دو برابر بیشتر بودجه می گیرد.ما برای تقویت و رفع نواقص در کنار فدراسیون کشتی و رسول خادم هستیم و کسی منکر نتایج خوب کشتی و زحمات زیاد ريیس فدراسیون برای این رشته نیست ولی در دوره جدید، پاسخگویی فدراسیون‌ها در قبال مردم و وزارتخانه باید بیشتر باشد و به زودی با کمک خادم و اعضای شورای فنی، جلسات بررسی و کارشناسی را تشکیل می‌دهیم و نتایج آن را به اطلاع وزیر خواهیم رساند».

اين كشمكش همچنان ادامه داشت و حالا پس از صحبت هاي داورزني نوبت به نايب رييس فدراسيون كشتي رسيد. مجید بنی‌تمیم، مدعي شد كه وزارت ورزش هنوز مبلغي از اعتبار فدراسيون كشتي را پرداخت نكرده است و اگر بودجه بيشتري نيز اختصاص يافته، به دليل حجم گسترده‌تر فعاليت‌هاي اين فدراسيون در قياس با ديگر فدراسيون‌ها ست: « فدراسیون کشتی چندین برابر فدراسیون‌های دیگر در سال فعالیت دارد و کل بودجه‌ای که وزارت ورزش به فدراسیون می دهد، معادل هفت درصد بودجه کشتی است. یعنی اگر وزارت ورزش به همه قول و قرار خود درارتباط با پرداخت سهم بودجه‌اش به فدراسیون کشتی نیز عمل کند، هفت درصد بودجه سال 96 فدراسیون کشتی می‌شود. از ابتدای سال تا شهریور ، وزارت ورزش سه میلیارد تومان از حق فدراسیون کشتی را پرداخت نکرده است. فدراسیون کشتی از ابتدای سال به دلیل اینکه این موضوعات در فضای انتخابات کشور حواشی به همراه نداشته باشد، باوجود همه فشارها و تنگناها سکوت کرد، اما دوستان به جای اینکه پاسخگو کم‌کاری‌های خودشان در حمایت از کشتی کشور باشند، از خانواده بزرگ کشتی پاسخ نيز می‌خواهند.

 

خانواده کشتی در میان مردم زندگی می‌کند و بزرگان کشتی همیشه پاسخگو به مردم بوده و هستند.» نايب رييس فدراسيون كشتي دست‌هاي پشت پرده در وزارت ورزش را عامل برخي رفتارها از سوي اين وزار‌تخانه مي‌داند:«نگرانی یک شبه وزارت ورزش برای کشتی، آن نيز از طریق انتشار عمومی در رسانه‌ها،جالب و تماشایی است. متاسفانه دست‌هایی در وزارت ورزش و جوانان در کار است که تلاش می‌کنند از کنار تمامی موفقیت‌های بزرگ کشتی رد شوند تا شاید از این طریق یک یا دو رشته خاص بیشتر دیده شوند. وزارت ورزش باید وزارت همه رشته ورزشی باشد، نه فقط وزارت یک رشته خاص».

اين حق طبيعي و قسمتي از حيطه وظايف وزارت ورزش و جوانان است كه در صورت بروز ناكامي در يك رشته ورزشي، خواستار بررسي و واكاوي دلايل شكست از سوي فدراسيون رشته مربوطه باشد. اما اينكه در اين راه رسانه‌اي شدن برخي موضوعات درون سازماني آن نيز به طور فكرنشده چه عواقبي را به همراه خواهد داشت، سوالي است كه اهالي وزارت ورزش بايد پاسخگوي آن باشند. چرا يك نامه بالحني شديد _كه باز تاكيد مي‌شود حق طبيعي وزير ورزش به شمار مي‌رود- بايد در رسانه‌ها منتشر شود، آن ‌نيز به شكلي كه واكنش احساسي فدراسيون را به همراه داشته باشد؟ مگر غير از اين است كه فدراسيون‌هاي ورزشي، زير مجموعه وزارت ورزش و بازوان اجرايي ورزش كشور هستند و تعامل هرچه بيشتر و بهتر آن‌ها مي‌تواند در راستاي موفقيت ورزش راهگشا باشد؟

 

رخ‌دادن چنين جنجال‌ها و كشمكش‌هايي بدون شك نتيجه‌اي جز پايين آوردن اجر و اعتبار ورزش در بين مردم به همراه ندارد. هم وزارت ورزش و هم فدراسيون كشتي مي‌توانستند با شكل و شمايلي رسمي‌تر و البته به دور از جوگيري‌هاي احساسي و جوابيه‌هاي بي‌فايده، ناكامي رخ داده در كشتي را تحليل و بررسي كنند و به رفع مشكلات دروني‌شان بپردازند؛بدون اينكه پاي رسانه‌ها به اين صورت به جريان باز شود و فرصت براي فرصت‌طلبان مهيا شود. هر آنچه بين فدراسيون كشتي و وزارت ورزش پيش آمده است، هر گلايه‌مندي كه از يكديگر داشتند، بايد به شكل حرفه‌اي‌تري عنوان مي‌شد تا به جاي بهبود اوضاع بعد از ضربه‌اي كه كشتي در مسابقات جهاني فرانسه خورد ، حالا درگير جنجالي جديد آن‌نيز از نوع درون‌سازماني باشد.