میرقربانی: استعفا می دهم و دیگر در بابلسر مربیگری نمی کنم

به گزارش «دی اسپورت»؛ تیم شهدا بابلسر در هفته دهم لیگ دسته دو مقابل کاسپین قزوین با نتیجه ۳-۲ شکست خورد تا بالاخره صابر میرقربانی، سرمربی بابلسری این تیم کاسه صبرش لبریز شده و روزه سکوت خود را بشکند.

میرقربانی که از اتفاقات اخیر باشگاه و بی توجهی های مسوولین و مدیران باشگاه به تنگ آمده، در پایان بازی با حضور در جمع خبرنگاران در مورد شرایط بازی گفت: بچه های من در این بازی هم به مانند تمام بازی های گذشته بهترین بازی را ارائه دادند ولی با اشتباهات صددرصد داوری که بی دلیل ما را از اوایل نیمه نخست مسابقه ۱۰ نفره کرد و دو گل آفساید حریف را درست تشخیص داد، علیرغم بازی به مراتب بهتر از حریف شکست خوردیم.

میرقربانی ادامه داد: واقعا نمی دانم به تنهایی باید در چند جبهه بجنگم؟ مشکلات مالی، کار فنی، بی پولی تیم!! مشکلات دیگر امانم را بریده است و دیگر نمی توانم با این شرایط ادامه دهم.

سرمربی شهدا بابلسر ادامه داد: تمام تیم هایی که به بابلسر می آیند در هتل میزبان یا میچکا اسکان می یابند، آن وقت ما در شهر خودمان غریب هستیم و باید در پلاژ بخوابیم. اصلا ما هیچ، چرا به داورها احترام نمی گذارید تا این بلا را سر تیم من بیاورند؟ شب قبل از بازی داوران را پلاژ اسکان دادند، آن هم در شرایطی که سه بار مکان شان را تغییر دادند تا تا بالاخره آنها راضی شدند، داور هم وقتی این شرایط را می بیند اینطور داوری می کند. شرایط ما آنقدر بغرنج است که اگر یک فیلمساز بخواهد از شرایط ما فیلم بسارد می تواند پرفروش ترین فیلم قرن را با نام جان سخت پنج اکران کند.

میرقربانی افزود: واقعا بابلسر نمی تواند یک غذای مناسب برای داوران مهیا کند تا آنها سه بار غذای شان را تغییر دهند؟ خب می گفتید از خانه برای شان غذا می آوردم. تیم من هنوز لباس آستین بلند ندارد، ساک و کوله به برخی بازیکنانم ندادند و اینچنین نتایجی گرفتند.

میرقربانی در ادامه گفت: مردتر و باغیرت تر از این بازیکنان و کمک هایم تا کنون ندیده ام که ۱۰ هفته با وعده و وعید کار را پیش برده اند. از همین جا از همه آنها می خواهم که مرا حلال کنند زیرا کمک هایم و این بازیکنان با تماس و قول های من کار را پیش برده اند. ما امروز شکست خوردیم ولی با این بازی که به نمایش گذاشتند به همه آنها دست مریزاد می گویم.

سرمربی شهدا بابلسر افزود: با این شیوه تیمداری کار کردن در سطح استان هم سخت است چه برسد به کشور. تا به امروز تحمل کردم و دم نزدم ولی دیگر خسته شده ام و با این شرایط نمی توانم کار کنم.

میرقربانی افزود: وقتی تیم من از ۶۰ متری گل می خورد و بازیکن من دقیقه ۱۰ عصبی می شود و داور اخراجش می کند تنها یک دلیل دارد و آن هم نداشتن تمرکز است. مگر می شود از تیمی صعود بخواهیم و آن وقت ۶ هفته با ۹ توپ تمرین کند. وقتی با این وضعیت ۱۶ امتیاز کسب کردیم و نیم فصل را با مقام چهارمی به پایان رساندیم برای من در حد قهرمانی در لیگ برتر ارزش دارد. زندگی در شرایط سخت را تحمل می کنیم و گویی من نقش اول فیلم جان سخت پنج را در حال بازی کردن هستم.

میرقربانی ادامه داد: وقتی با این وضعیت و ۱۰ نفره نتیجه سه - صفر باخته را به نتیجه سه - دو تغییر می دهیم و آن همه موقعیت را از دست می دهیم یعنی ما روی تاکتیک کار می کنیم و می توانیم به لیگ یک صعود کنیم. چگونه باید قبول کنم که شهری مانند بابلسر در طول چند ماه نتواند ۵۰ میلیون پول تهیه کند. این تیم را قهرمان می کنم اگر مشکلات حل شود ولی فقط وعده و وعید می دهند.

سرمربی شهدا بابلسر افزود: یعنی واقعا باید بپذیرم که مسوولین شهر به اندازه قرارداد یک بازیکن نساجی یا خونه به خونه نمی توانند پول تهیه کنند؟ اگر اینطور است که برای همه مسوولین این شهر متاسفم. در طول این ۱۰ هفته فقط وعده دادند. بازیکنان چندین بار اعتصاب کردند و با حرف زدن آنها را بازگرداندم اندم ولی دیگر حتی نمی توانم چنین درخواستی از آنها کنم. با این وضعیت تیمداری در استان هم سخت است چه برسد به کشور.

میرقربانی گفت: از همه همشهریانم معذرت می خواهم و من آدمی نیستم که زیر حرفم بزنم ولی واقعا با این شرایط نمی توانم کار کنم. مگر می شود ما پیروز می شویم، مساوی می کنیم و یا شکست می خوریم هیچکس در تمرین ما حاضر نمی شود تا بگوید اصلا بیخود کردید که پیروز شدید. در طول ۱۰ هفته و حتی با سه برد پیاپی، بازیکنانم حتی یک ریال پاداش نگرفتند. بازیکن از من می پرسد اصلا این تیم کسی را دارد؟ چه جوابی بدهم؟ با این وضعیت دیگر در تمرینات شرکت نمی کنم و برای هر کسی که آقایان جانشین من کنند آرزوی موفقیت می کنم و به همه اطمنیان می دهم که دیگر در شهر خودم مربیگری نخواهم کرد.

سرمربی شهدا بابلسر در پایان افزود: دست تک تک بازیکنان و دستیارانم را به خاطر فوتبال زیبایی که علیرغم مشکلات شدید مالی ارائه دادند می بوسم و به کار با چنین انسان های بزرگی افتخار می کنم.