۲۰ آبان ۱۳۹۷ - ۱۲:۵۱
از ماست که برماست

ورزشگاهی که آزاد نیست!

دی اسپورت:فینال لیگ قهرمانان آسیا بلاخره با تمام کش و قوس های فراوانش برگزار شد و تغییرات ، چشم گیر و بیانگر روند رو به جلو مسئولان فدراسیون فوتبال کشورمان بود.
نویسنده : مرجان رهو
کد خبر: ۸۸۹۲۷
به گزارش" دی اسپورت":فینال لیگ قهرمانان آسیا بلاخره با تمام کش و قوس های فراوانش برگزار شد و تغییرات ، چشم گیر و بیانگر روند رو  به جلو مسئولان فدراسیون فوتبال کشورمان بود.هواداران هم نشان دادند که می شود قهرمان نشد اما یکپارچه تیم خود  را تشویق کرد. بدون شک پرسپولیس نایب قهرمان اما در عمل «قهرمان» این تورنمنت بود ، زیرا  نه تنها باعث فینالیست شدن یک تیم ایرانی شد بلکه زمینه را برای تجهیز و آماده سازی آزادی خسته  فراهم کرد.نکته قابل توجه بازی دیروز سکوی غیرقابل تصور در آزادی 80 هزار نفری بود ، که  اشخاصی در آن حضور داشتند که شاید نه تنها چشم  ایرانیان، بلکه بدون هیچ اغراقی چشم تمام دنیا را به خود خیره کرده بودند.بلاخره بعد از بازی  کم تماشگر تیم ملی  ، این بار  در یک بازی پرازدحام  شاهد حضور بانوان در ورزشگاه بودیم، اما سوال اینجاست آیا این حضور عادلانه بود؟آیا حضور بانوان فیلمی از پیش ساخته شده بود؟آیا باز هم باید خودمان را فریب بدهیم ؟ و آیاها و سوال های دیگری که ذهن ها را درگیر خود کرده است.

حضور بانوان نمایشی ساختگی بود!
چرا باید این سوال را مطرح کرد که حضور خانم های قرمز پوش چیزی جز یک تظاهر برای جلوگیری از تعلیق فوتبال ایران نبوده است.اگر غیر از این است چرا خانم های جلوی استادیوم را به ورزشگاه راه ندادند . اصلا چه شد که دقیقه بیست بازی درهای ورزشگاه را روی تعدادی از بانوان باز کردند؟ چرا هنگام بلیط فروشی اطلاعیه ای جهت حضور بانوان صادر نشد و چراهای دیگر که می توانم روی آن تمرکز کرد.

آزادی ای که آزادنیست!
نباید خودمان را فریب بدهیم شاید توانسته باشیم تظاهر به چیزی که نیست کرده باشیم اما نمی توانیم بگوییم آزادی برای بانوان آزاد شده است.تا وقتی قانون  گزینشی حضور بانوان در ورزشگاه اجرا می شود دیگر نمی شود حرفی از آزادی حضور بانوان زد.قبل از شروع بازی وقتی به چهره بهت زده دخترانی که اجازه حضور در ورزشگاه را پیدا نکرده بودند نگاه می کردیم می توانستیم به این  واقعیت برسیم که آزادی هنوز هم برای بانوان کشورمان آزاد نیست.
از ماست که برماست!
وقتی پای صحبت های بانوانانی می نشینیم که اجازه حضور در فینال اسیا را پیدا نکرده بودند ، می توانستیم بغض ناشی از تبعیض ایجاد شده را در چهره هایشان ببینیم.شاید اگر خانم هایی که با شوق و اشتیاق و به واسطه روابط  به ورزشگاه راه پیدا کرده بودند  در یک اقدام همگانی به حمایت از دیگر بانوانان کشورمان می پرداختند و خواستار  حضور دیگر هم نوعانشان می شدند امروز از واژه« از ماست که بر ماست» استفاده نمی کردیم.

با تمام اتفاقات تلخ و شیرین فینال آسیا همان طور که همگان دیدند حضور بانوان می تواند شور و هیجان دیگری به ورزشگاه های کشورمان بیاورد.امیدواریم  روزی برسد که نه تنها درهای  آزادی بلکه  تمام  ورزشگاه های کشورمان به روی بانوان فوتبال دوست  گشوده شود.