به گزارش"دی اسپورت"،بهداد سلیمی در روزهای اخیر به واسطه انتقاد تندی که از پاداش ملیپوشان فوتبال انجام داد، در صدر اخبار و حواشی قرار گرفته و موافقان و مخالفانی هم برای حرفهایش در فضای ورزش پیدا شده اند.
این وزنه بردار سابق تیم ملی که بعد از کسب سومین مدال طلای خود در بازی
های آسیایی تصمیم به خداحافظی گرفت، در استوری اینستاگرام خود به تندی به
فوتبالیست ها حمله کرد، اما روز بعد شاهد واکنش ملی پوشان فوتبال به صحبت
هایش بود.
بهداد سلیمی که حمایت برخی از قهرمانان رشته های غیرفوتبالی را پشت سر خود
می بیند، امروز در گفت و گو با رادیو تهران به صورت کامل درباره این حواشی
به صحبت پرداخته است.
الان چند سالی هست که تمام رشتههای انفرادی از این تبعیضی که بین فوتبال و
سایر رشتهها وجود دارد رنج میکشند و به هر حال ورزش یک طرفش برد هست و
یک طرف باخت. من به شخصه برای باخت تیم ملی ناراحت شدم، ولی بعد از اینکه
از طرف آقای تاج اعلام شد برای 3-4 پیروزی بیاهمیتی که مقابل یمن، ویتنام
و... کسب کردند، یک میلیون دلار پاداش گرفتند، در صورتی که ورزشکاران
رشتههای دیگر شرایط خوبی ندارند و این تبعیض وجود دارد تصمیم گرفتم سکوتم
را بشکنم و اظهارنظر کنم. صحبت من هم به خاطر تبعیض بود وگرنه نظرمن به
خاطر برد و باخت تیم و فنی نبود. این تبعیض تمام ورزشکاران ما را اذیت
میکند.
من یک مثال میزنم، سال 2016 بعد از اینکه تیم ملی انگلیس در المپیک
نتوانست در وزنهبرداری مدال کسب کند. سازمان ورزش انگلیس نظر کارشناسی
خواستند و به این نتیجه رسیدند که نمیتوانند در وزنهبرداری موفق باشند و
بودجه وزنهبرداری را به حداقل کاهش دادند و آمدند این بودجه را صرف
رشتههایی کردند که موفق هستند و در رشتههایی مثل ژیمناستیک، شنا،
سوارکاری و تنیس سرمایهگذاری کنند تا در المپیک توکیو موفق باشند. من هم
فکر میکنم بعد از اینکه 43 سال به فوتبال فرصت داده شد، این فاصله کمتر
شود تا ما شاهد این باشیم که ورزشکاران رشتههای انفرادی ما هم دغدغه
نداشته باشند.
به وزیر ورزش گفتم تجهیزاتی که الان استفاده میکنیم، قبل از المپیک ۲۰۰۰
سیدنی وارد کشور شده و برای ۱۹ سال پیش است. تمرین با این وزنهها
آسیبزننده و ریسک تمرین با آنها بالاست. گفتن حقیقت به مذاق خیلیها خوش
نمیآید؛ اما واقعیت هیچ وقت تغییر نمیکند.
یکسری از مسئولان ورزش تماس گرفتند و گفتند جو آرامتر شود و اظهارنظری
نکنم. بعد از بیانیه فوتبالیستها من هم میتوانستم جواب بدهم، اما صلاح
دانستم بیشتر از این ادامه ندهم. البته این را بگوی پاداشی که بعد از ریو
به من دادند مصوبه کمیته ملی المپیک برای رکوردشکنی در یک ضرب بوده است.
رکوردشکنیها همیشه پاداش دارد. کیانوش رستمی هم همان پاداش را گرفت. در
مورد بحث ناداوری هم باید بگویم تمام دنیا صحنه را دیدند. اما فدراسیون
جهانی یک نامهای به فدراسیون ایران داد که ما باید رسما عذرخواهی کنیم، در
غیر این صورت فدراسیون ما محروم خواهد شد. ما هم با صلاحدید مسئولان
فدراسیون این نامه را نوشتیم.
این صحبتها بارها در جلسات با مقامات مطرح شده ولی به گوش کسی نرسیده و
اقدامی صورت نگرفته است. من فکر میکنم فضای مجازی یک حسنی دارد که مستقیم
با مردم در ارتباط هستیم و قطعا نتیجهاش بهتر خواهد شد و مردم میتوانند
قضاوت کنند و خیلی چیزها که ما قبلا نمیتوانستیم بگوییم متوجه شوند. اگر
این صحبتها در جلسه با مسئولان بود شاید این بازتابی که بین مردم داشت به
وجود نمیآمد و آن نتیجهای که میخواستیم نداشتیم. قطعا من از حرفی که
زدم، دفاع می کنم. فقط من در عصبانیت 2-3 کلمهای را گفتم که در شأن مردم
نبود و از مردم عذرخواهی کردم ولی اصل حرف پابرجاست و از همه ورزشکاران و
قهرمانانی که به هر حال از من حمایت کردند تشکر میکنم.
من هم قبول دارم فوتبال یک پدیده اجتماعی جداگانه است، اما صحبتم این است که اختلافات کم شود. ۱۲ میلیارد تومان پاداشی که به فوتبال بابت چند برد دادند، مساوی با بودجه دو سال و نیم فدراسیون وزنهبرداری با این همه قهرمان المپیک است. وزنهبرداری در سال ۵ میلیارد بودجه میگیرد و این واقعا بیعدالتی است. درست است که فوتبال درآمدزایی داشته است، اما هدف از ورزش قهرمانی کسب مدال و افتخارآفرینی است که فوتبال مدال ندارد. ورزش همگانی برای سلامتی است و ورزش قهرمانی برای کسب مدال و قهرمانی است. حداقل مدال هم آسیایی است که فوتبال ۴۳ سال از آن بینصیب بوده است.