به گزارش «دی اسپورت»؛«اعتصاب» یکی از پرتکرارترین واژههای فوتبال ایران در این ایام به حساب میآید. کلمهای که هر روز به یک تیم لیگ برتری و یک تیم لیگ یکی سنجاق میشود. در این گزارش، نگاهی خواهیم داشت به این چالش عجیب و روند روبهرشد و صعودی آن که تبدیل به یک اپیدمی شده است.
از بین 16 تیم حاضر در هجدهمین دوره لیگ برتر تا اینجا و درحالی که حدود دو سوم مسابقات به انجام رسیده است؛ 43 درصد تیمها با پدیده «اعتصاب» دست و پنجه نرم کردهاند؛ بهعبارتی دیگر هفت تیم از 16 تیم حاضر در مسابقات فصل 98-97. همین حالا تمرینات دو تیم لیگ برتری به دلیل اعتصاب بازیکنان برگزار نمیشود.
معرفی اعتصابیها
پرسپولیس: یکی از پرسابقهترین تیمهای لیگ برتری در ماجرای اعتصاب، سرخپوشان تهرانی هستند. بازیکنان این تیم در این فصل تا به حال یک اعتصاب جدی را پشتسر گذاشتهاند و چند بار هم تا آستانه انجام این کار پیش رفتند یا شایعه این قضیه در رسانهها پیچیده است.
26 آذرماه و بعد از بازی با پارسجنوبی جم که منجر به برد قرمزپوشان شد؛ بازیکنان این تیم به دلیل خلف وعده مدیرعامل جدید تمرین نکردند. سیدجلال حسینی، شجاع خلیلزاده، امید عالیشاه، کمال کامیابینیا و حسین ماهینی به نمایندگی از الباقی نفرات جلسهای را در دفتر برانکو برگزار و تمرین آن روز را تعطیل کردند.
چند ساعت بعد اما ایرج عرب، قائله را خاتمه داد. جزئیات ماجرا از این قرار بود که مدیریت باشگاه قول داده بود دریافتی بازیکنان را به سقف 50 درصد برساند اما پول واریزشده به حساب سرخپوشان، بسیار ناچیزتر از حد ممکن بود. این اتفاقات تنها چند روز بعد از حضور عرب، بهعنوان سرپرست باشگاه رخ داد. درنهایت این اعتصاب پس از یک روز شکسته شد و بازیکنان به تمرین برگشتند.
استقلال تهران: رقیب سنتی پرسپولیس در بحث اعتصابها هم دوست ندارد قافیه را ببازد. آبیپوشان در تعطیلات نیمفصل و در زمانی که بهترین فرصت برای برگزاری اردو و آمادهشدن بود؛ دست به اعتصاب زدند. آنها به دلیل مشکلات مالی در تاریخ 16 دیماه به صورت هماهنگ در زمین پژوهشگاه نفت حاضر نشدند و اردوی قطر هم به همین دلیل منتفی شد. نهایتا بعد از سه روز آنها با انتشار یک پست اینستاگرامی اعلام کردند به خاطر هواداران به تمرینات برمیگردند!
سایپا تهران: بعد ازشکست مقابل الریان و ناکامی در رسیدن به مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا، بازیکنان سایپا به دلیل مشکلات مالی از انجام تمرین سر باز زدند و فقط در محل تمرین حاضر شدند. آنها روز چهارشنبه ریکاوری را انجام دادند اما دو روز آخر هفته را در حالت اعتصاب به سرانجام رساندند. هنوز وضعیت خودروسازان مشخص نشده و باید دید آنها با چه شرایطی رو در روی تراکتورسازی قرار میگیرند.
پدیده شهر خودرو مشهد: مشکلات مالی پدیده خصوصا در نیمفصل اول به حدی بود که یحیی گلمحمدی هم چند روز به نشانه قهر و اعتراض در تمرینات حاضر نشد. بازیکنان این تیم هم هفتم مهرماه و بعد از هشدارهای بینتیجه سرمربی، از انجام تمرین امتناع کردند و دست به اعتصاب زدند.
آنها اعلام کردند تا وقتی پیامک واریز پول روی نمایشگر تلفنهای همراهشان نمایان نشود، پا به توپ نخواهند شد. حالا اما بعد از گذشت چندماه با مالک جدید، گویا مشکلات تیم بالانشین مشهدی مرتفع شده است.
پارسجنوبی جم: دیگر تیمی که هماکنون تمریناتش به دلیل اعتصاب بازیکنان برگزار نمیشود، پارسجنوبی جم است. بعد از استعفای چند روز قبل مهدی تارتار که بیشتر جنبه تهدیدی داشت، حالا نوبت به بازیکنان پارس رسیده تا در واکنش به مشکلات شدید مالی از انجام تمرین سر باز زنند. کادرفنی پارس در تمرین پنجشنبه حاضر شدند اما بازیکنان به زمین تهرانسر نرفتند و بازی دوستانه با استقلال هم لغو شد. این اتفاقات درحالی رخ داد که محمد نوری، روز قبل از اعتصاب گفته بود آنها دست به چنین اقدامی نمیزنند.
نفت مسجدسلیمان: بعد از جدایی عبدالله ویسی و در 11 شهریورماه بود که بازیکنان نفت مسجدسلیمان از بحران بهوجودآمده نهایت استفاده را بردند و اعلام کردند تا وقتی مشکلات مالی حل و فصل نشود، تمرین نخواهند کرد. اعتصاب نفتیها بعد از چند روز پراسترس برای هواداران شکسته شد.
سپیدرود رشت: اولین تیم لیگ برتری که در لیگ هجدهم به بلای «اعتصاب» دچار شد، سپیدرود رشت بود. این اتفاق چند روز قبل از آغاز مسابقات و در روز آخر تیرماه رخ داد. مشکلات مالکیتی بازیکنان را به ستوه آورد. شاگردان خداداد عزیزی نهتنها در تمرینات شرکت نکردند بلکه رشت را ترک کردند و تمرینات با حضور بازیکنان جوان و امید به انجام میرسید.
غیراعتصابیها
نقطه مقابل هفت تیم مذکور، 9 تیمی هستند که هنوز کارشان به اعتصاب نکشیده است. البته این مساله دال بر بدونمشکل بودن آنها نیست. تیمهای نساجی مازندران، صنعت نفت آبادان و استقلال خوزستان وضعیت ایدهآلی ندارند ولی هنوز ماجرا به «اعتصاب» ختم نشده است.
در کنار این تیمها چند باشگاه هم از لحاظ مالی اوضاع مناسبی دارند و پرداختیها به بازیکنان سر وقت انجام میشود و به همین دلیل، خبری از اعتصاب نیست. تراکتورسازی و ماشینسازی تبریز، سپاهان و ذوبآهن اصفهان، فولاد خوزستان و پیکان تهران جزء این دسته هستند. البته ذوبآهن و پیکان شرایطشان به اندازه سپاهان و تراکتورسازی فوقالعاده نیست و با مشکلاتی روبهرو هستند اما دوز آن به اندازه فصول قبل حاد نیست.
نوع متفاوت اعتصاب در آنسوی آبها
اعتصاب بازیکنان در فوتبال ایران به خاطر مشکلات مالی شدید به وجود میآید و کار را به جایی میرساند که بازیکنان با استفاده از یک اهرم غیرحرفهای برای رسیدن به حق خود، از تمرین کردن ممانعت میکنند. این اتفاق در فوتبال اروپا و در قاره سبز و کشورهای پیشرفته بسیار کمتر رخ میدهد و تقریبا میتوان گفت میزان آن نزدیک به صفر بوده است.
حدود هفت سال پیش بود که بازیکنان شاغل در لالیگا، به خاطر ورشکستگی چند تیم و عقبافتادن حقوقهایشان از طریق اتحادیه بازیکنان، دست به اعتصاب زدند و شوک بزرگی را به پیکره این لیگ معتبر وارد کردند که این مشکل با کمک اتحادیه لالیگا حل و فصل شد.
همین چندماه پیش بود که بازیکنان بوردوی فرانسه در اعتراض به برکناری گاس پویت سرمربیشان، دست به اعتصاب زدند و تمرین نکردند. همانطور که میبینید جنس اعتراض و اعتصابها در فوتبال اروپا کاملا متفاوت است و اگر هم قرار باشد این اتفاق رخ دهد، فقط مسائل مالی نمیتواند درگیر باشد.
فقدان یک اتحادیه کارآمد
فوتبال ایران با یک مشکل جدید روبهرو شده و باید تا وخیمتر نشدن اوضاع به آن رسیدگی کرد. بازیکنان از طرفی حق دارند معوقات خود را از باشگاهها طلب کنند و طبق قول و قراری که در قراردادها ذکر شده، مطالباتشان را دریافت کنند اما شیوه اعتراض آنها اصلا قابل دفاع و حرفهای نیست.
شاید اگر اتحادیه بازیکنان در فوتبال ایران سروشکل جدیتری داشت، میشد به این اعتراضها و خواستهها، جلوه بهتر و یکپارچهتر و رسمیتری داد اما فقدان این اتحادیه مدتهاست حس میشود و سازوکار مناسبی برای رسیدگی به آن وجود ندارد.