این مرد فرانسوی، اروه رنار نام دارد، متولد 1968 با 50 سال سن و سابقه درخشان مربیگری در تیمهایی نهچندان مطرح اما در سطحی که با او به اوج رسیدهاند و این نشان از انتخاب درست وی و مدیر برنامههایش دارد. دوران بازیگری خود را از کن فرانسه آغاز کرد و بهعنوان یک مدافع خوشدرخشید و ثابت کرد که فوتبال را میفهمد و تاکتیکپذیر و متعهد به دستورات مربی است.
رکورددار دو بار قهرمانی در جام ملتهای آفریقا یک بار با تیم ملی فوتبال زامبیا در سال 2012 و بار دیگر با تیم ملی فوتبال ساحل عاج در سال 2015 است. او با مراکش به جامجهانی 2018 روسیه رسید و البته در بضاعت خود و تیم تحت امرش، خوشدرخشید. علت اصلی اختلاف او با فدراسیون فوتبال مراکش که مسبب جدایی قطعی او از تیم ملی مراکش شده، هنوز در فضای رسانهای مراکش روشن نیست، یکی از مسائل مالی نوشته و دیگری از عدمتعهد مراکش به فراهم آوردن امکانات وعده داده شده در اردوی تیم ملی.
در هر حال رنار دیگر جایی در تیم ملی مراکش ندارد و حالا بهعنوان یک مربی آزاد با خیالی آسوده به پیشنهادهایی فکر میکند که از گوشه و کنار به گوشش میرسد. یکی از سمت الاهلی مصر و دیگری از سوی الزمالک مصر، یکی از سمت ایران(احتمالا) و دیگری از سوی چین.
وبسایت خبری – تحلیلی «سوفوت» فرانسه نیز مدعی شده که سرمربی فرانسوی تیم ملی فوتبال مراکش ضمن اینکه تا پایان سال میلادی 2022 مراکش قرارداد رسمی دارد، با توجه به نارضایتی دو طرف به احتمال زیاد در پایان جام ملتهای 2019 شاهد جدایی قطعی وی از مراکش خواهیم بود و احتمال اینکه این جدایی زودتر از این هم شکل بگیرد، زیاد است.
الزمالک و الاهلی مصر در تلاش هستند تا رنار را به خاک فراعنه بکشانند اما فدراسیون فوتبال دو کشور ایران و چین نیز مصرانه در تلاش هستند تا با رنار به توافق اولیه دست پیدا کنند. ماجرا فقط مسائل مالی نیست و هر دو کشور به خوبی میدانند که رنار در بحث سختافزاری بسیار سختگیر است و مدیر برنامههایش تا امکانات فوتبال یک کشور را تایید نکند، اصولا مذاکره کلید نخواهد خورد.
از طرفی فدراسیون فوتبال مراکش نیز به صورت رسمی مدعی عقد قرارداد با پاتریس بومل شده است. بومل دستیار رنار بوده و این نشان میدهد که مرد فرانسوی عادت به اسبابکشی کامل شغلی ندارد و دستیار خود را به هر قیمتی با خود به خانه جدیدش نخواهد برد. اوضاع در تیم ملی فوتبال ایران بهگونهای است که شاید در زمان مطالعه این گزارش خبری، تکلیف سرمربی تیم ملی روشن شده باشد و کنایهها و اظهارنظرهای محتاطانه رئیس فدراسیون فوتبال پایان یافته باشد.
بالاخره باید مشخص شود، سرمربی آینده فوتبال ایران همان کسی است که این روزها سرگرم تماشای لیگ ایران است یا اینکه هرگز موهایش طلایی نیست، داخلی هم نیست و اول اسمش اروه رنار است. تیم ملی تشنه سکانداری است و باید انسجام لازم برای حضور مقتدر در رقابتهای پیش رو را داشته باشد.
گزینه الاهلی مصر در این میان لحظهبهلحظه پررنگتر میشود و مصریان تلاش میکنند هر طور شده وی را برای رهبری الاهلی متقاعد کنند. آخرین پیغام رنار در صفحه توئیتر، انتشار آدرس درست اکانت اینستاگرام و تبریک به آژاکس برای درخشش در لیگ قهرمانان اروپاست و این یعنی وی بر عکس کیروش چندان هم اهل فضای مجازی نیست.
هر چند حواسش به تبریک ماه رمضان به مسلمانان جهان بوده و برای بازیکنان مراکش قلبا آرزوی سلامتی و موفقیت کرده است. تیم ملی فوتبال ایران بدون تردید باید در اسرع وقت ضمن تاخیر زیاد پیشآمده، سرمربی خود و کادر فنی را بشناسد. انتخاب بازیکنان آماده و تشکیل اردویی منظم و مفید برای تیم ملی فوتبال ایران حیاتی و لازم است.