بحران افشاگری!

این روزنامه در ادامه آورده است: «بررسی باحوصله و سر صبر این جزئیات مشخص می‌کند که انبوهی از مطالبات دلاری روی دست استقلال است و اگر ارقام را جمع و تفریق کنیم و با درآمدهای تیم در یک ترازو بگذاریم، بیشتر به این نتیجه نزدیک می‌شویم که وضعیت برای آبی‌ها بد خواهد بود. با توجه به حذف تیم در آسیا در چشم‌انداز فصل بعد هم درآمدزایی محیرالعقولی دیده نمی‌شود و همین مسئله مشخص می‌کند که شاید حضور یک مربی خارجی استاندارد روی نیمکت استقلال بیش از اندازه خیال‌پردازانه باشد. با توجه به قیمت سیال ارز و طلبکارهایی که عموماً زیاد صبور نیستند و خیلی زود زنگ در فیفا را برای شکایت علیه باشگاه‌های ایرانی می‌زنند، باید گفت که شاید وضعیت در لیگ بعدی حتی از سالی که گذشت هم بدتر باشد. استقلال چند بازیکن شاخص دارد که هنوز با آنها تمدید نکرده، غفوری پیشنهاد باشگاه را پس زده و کریمی ساکت مانده، چشمی در آستانه پیوستن به یک تیم قطری است و مذاکره با مهره‌های جدید در هاله‌ای از ابهام است. آیا مدیران استقلال باز هم فصل را زیر فشار و اعتراض کمرشکن هواداران استارت می‌زنند؟»

همشهری همچنین نوشته است: «مشکلات چند فصل اخیر آبی‌ها و قهرمانی‌های پی‌درپی حریف، صبر هواداران استقلال را کم کرده و همین مسئله باعث شده که فشار خردکننده‌ای روی مدیران استقلال در سال‌های اخیر باشد. شاید بخشی از دلیل این قراردادهای نجومی پر از اشتباه همین مسئله باشد.

نمونه‌اش بستن قرارداد با وینفرید شفر که در نهایت روز فینال جام حذفی فصل قبل در خرمشهر بسته شد؛ قراردادی که ناگهان سه برابر شده و کلی آپشن و اضافه‌کاری در آن گنجانده شده بود. مفاد قرارداد ۲ ساله شفر مشخص می‌کند که به‌ترتیب برای فصلی که گذشت ۶۰۰ هزار خالص و برای فصل پیش‌رو ۹۰۰ هزار دلار خالص دستمزد توافقی با شفر بوده. با توجه به اینکه بعید است دستمزد فصلی که گذشت را به او کامل پرداخت کرده باشند و با توجه به اینکه توافقی برای فسخ با او انجام نشده، بدهی آبی‌ها به او حداقل یک میلیون دلار خواهد بود.

الحاجی گرو، مهاجمی که شفر اصرار زیادی داشت تا جذب شود، نیم‌فصل از جمع آبی‌ها جدا شد. مطابق قراردادهای منتشرشده گرو برای ۳ فصل قرارداد بسته بود؛ به ازای ۳۵۰ هزار دلار برای هر فصل. البته فصل سوم توافقی بوده و در صورت توافق ۱۵ درصد به مبلغ قرارداد اضافه می‌شده. آن طور که در نحوه پرداخت پول او به‌صورت ماهانه توافق شده و بر اساس محاسبات تا زمان فسخ ۱۵۰ هزار یورو دریافت کرده و چیزی نزدیک به ۴۰۰ هزار یورو باقی است. هر چند که مدیران فعلی مدعی هستند بدون پرداخت پول اضافه با او فسخ شده که به نظر می‌رسد با حقیقت نزدیک نباشد.

نیومایر، دیگر بازیکنی بود که ابتدای فصل به ترکیب آبی‌ها اضافه شد و نیم‌فصل از تیم کنار رفت. مبلغ قرارداد او برای فصل اول ۴۵۰ هزار دلار بوده و برای فصل دوم هم در صورت توافق ۵۴۰ هزار دلار بسته می‌شده است. اسناد باشگاه می‌گوید که او تقریباً کل پولش را بابت قرارداد سال اول گرفته و اگر بندها و آپشن‌های تمدید کار دست استقلال ندهند، طلبکار نخواهد بود.

ایسما هم بازیکنی است که یک قرارداد یک سال و نیمه با استقلال بسته. او برای نیم‌فصلی که گذشت، ۲۵۰ هزار دلار و برای فصل بعد ۵۵۰ هزار دلار توافق کرده است. قرارداد او در صورت رضایت باشگاه در سال سوم هم قابل تمدید بوده که رقم آن ۶۰۵ هزار دلار تعیین شده است. مطابق بندهای قرارداد و شرایط پرداخت ایسما تا این لحظه نزدیک به ۳۰۰ هزار دلار به او پرداخت شده و هنوز ۵۰۰ هزار دلار از قرارداد او باقی است.

پاتوسی تنها بازیکنی است که رقم قرارداد او ۷۵ هزار دلار بوده است که با توجه به آپشن‌ها و پاداش‌های گلزنی، پاس گل و پیروزی احتمالاً چیزی نزدیک به ۱۰۰ هزار دلار به او پرداخت شده است. قرارداد او برای فصل بعد در صورت توافق با باشگاه قبلی‌اش قابلیت تمدید به مدت ۲ فصل خواهد داشت که به ازای هر فصل چیزی نزدیک به ۳۰۰ هزار دلار هزینه خواهد برد.

در قرارداد همه بازیکنان به ازای گلزنی، پاس گل، امتیاز، برد، صعود از گروه و مراحل آسیا و قهرمانی آپشن‌های پاداش با سقف مشخص در نظر گرفته شده که منطقاً مبلغی به پرداختی‌های فوق اضافه شده است.

هر چه هست، استقلال با حسابی سرانگشتی و اگر خیلی دست پایین بگیریم چیزی بین ۲ تا ۲.۵ میلیون دلار به خارجی‌ها مقروض است. تمدید با پاتوسی، فسخ با ایسما و منشأ و طارق هم هزینه‌هایی خواهد داشت. استقلال چطور می‌تواند با این بدهی‌ها و پرونده‌های بدهکاری قبلی باز هم برای فصل جدید خرید خارجی داشته باشد؟»