همه جا بروم به بهانه تو/ که مگر برسم در خانه تو/ همه جا دنبال تو می گردم /که تویی درمان همه دردم یا ابا صالح مددی/... قطعه ای زیبا و مملو از حرف های ناگفته کودکی است که دل نوشته اش را بالای تخت سرد و بی روحی که او در بخش بیماران هماتولوژی بیمارستان بعثت همدان بستری بود، نگاهم را جلب کرد.