چرا پرنده خشمگین جایی در تیم کی‌روش ندارد؟

دی اسپورت:بی‌‌تردید این روزها شجاع خلیل‌‌زاده مهم‌‌ترین بازیکن پرسپولیس است که توانسته با گل‌‌های سه امتیازی‌‌اش نقش مهمی در ماندن قرمزها در کورس قهرمانی ایفا کند.

کد خبر: ۹۰۰۳۵

به گزارش" دی اسپورت":بی‌‌تردید این روزها شجاع خلیل‌‌زاده مهم‌‌ترین بازیکن پرسپولیس است که توانسته با گل‌‌های سه امتیازی‌‌اش نقش مهمی در ماندن قرمزها در کورس قهرمانی ایفا کند.

انتهای آن نیم‌فصلی که یحیی گل‌محمدی هدایت پرسپولیس را برعهده داشت، پیش از آنکه یحیی مظلومانه کنار رود و علی دایی جایگزینش شود لیست خرید پرسپولیس مشخص شده بود. نفر اول آن لیست شجاع خلیل‌زاده بود. گویا خیلی هم زود با او توافق کرده و قرارداد هم بسته بودند.

یحیی دیگر اعتمادی به بنگر نداشت و می‌خواست جایش را با یک مدافع جدید پر کند، مدافعی که اگرچه اشتباه کم نمی‌کرد اما همه خصوصیات یک مدافع مدرن را داشت. دست تقدیر اما شجاع را از پرسپولیس دور کرد. دایی اعتقادی به او نداشت و شجاع راهی سپاهان شد.

آنقدری به پرسپولیس نزدیک شده بود که سپاهان برای استفاده از او ناچار شد رضایت پرسپولیس را جلب کند. حالا از آنها روز سال‌ها گذشته است. شجاع رفت سپاهان، بعد تراکتور، باز سپاهان و حالا در پرسپولیس و این روزها چیزی شبیه منجی پرسپولیس.

سالی رویایی برای شجاع

حالا احتمالا هواداران پرسپولیس حسرت همه این سال‌های دوری را می‌خورند که چرا مدافعی به این خوبی را نداشته‌اند، در سال‌هایی که خیلی وقت‌ها مرکز خط دفاع شده بود پاشنه‌آشیل این تیم. اغراق نیست اگر بگوییم یکی از دلایل اصلی استواری پرسپولیس برانکو، در این سال سخت (در کنار جلال حسینی) شجاع خلیل‌زاده است؛ شجاعی که به‌نسبت سال‌های قبل خیلی کمتر اشتباه می‌کند.

احتمالا بازی در کنار چهره‌ای مثل سیدجلال در ‌این قضیه بی‌تاثیر نیست اما شجاع به‌اندازه‌ای مسلط کار می‌کند که گویی سال‌هاست در پرسپولیس توپ می‌زند. او اگرچه کماکان فیزیکی بازی می‌کند و درگیرانه، اما کمی از حواشی‌اش کاسته و کاملا متمرکز در زمین است.

جای خالی شجاع در تیم‌ملی

حالا که نگاهی به عملکرد و آمار امسالش می‌کنیم این پرسش مطرح می‌شود که چرا چنین بازیکنی باید از تیم‌ملی دور بماند؟ به گواه آمار، شجاع بیشترین دفع توپ را میان تمام مدافعان لیگ قهرمانان آسیا داشته است، اما کیفیت او تنها محدود به این نیست. پیش‌تر هم گفتیم که او تقریبا تمام استانداردهای یک دفاع مدرن را دارد؛ سرعتش از میانگین مدافعان فوتبال ما بالاتر است، در نبردهای هوایی خیره‌کننده عمل می‌کند و مهم‌تر توانایی بازیسازی او و بازی روی زمین است.

اگر به پاس‌هایی که از عقب زمین می‌فرستد دقت کنیم می‌بینیم این اواخر بخش مهمی از برنامه بازیسازی در پرسپولیس بوده است. نمونه کم‌نظیر این بازیسازی در بازی رفت با السد قطر خود را نشان داد. در دقایقی که پرسپولیس تحت فشار بود، شجاع توپ را قطع می‌کند و به‌جای زدن زیر توپ با پاسی 40 متری علی‌پور را در موقعیت تک‌تک قرار می‌دهد.

شاید تعداد پاس‌های موثرش این اواخر کمتر از هافبک‌های پرسپولیس نبوده باشد. دیگر اینکه شجاع حضور موثری در حملات تیم دارد. چه گواهی مهم‌تر از اینکه در دو بازی پیاپی گل‌های سه‌امتیازی برای پرسپولیس به ثمر رسانده است. همه اینها نشان از آمادگی شجاع دارد، اما او هم کماکان درهای تیم‌ملی را روی خود بسته می‌بیند.

پرنده خشمگین!

از قابلیت‌های فنی شجاع گفتیم اما باید از رفتارهای بعضا غیرحرفه‌ای او در زمین هم بگوییم. کمتر بازی‌ای سراغ داریم که در آن خلیل‌زاده به داور اعتراض نکرده باشد حتی در صحنه‌هایی که خطای محرز انجام می‌دهد. شجاع در زمین بازی بیش از حد متعارف عصبانی است و همین باعث شده منتقدان زیادی داشته باشد. با این حال قابلیت‌های فنی‌اش تا حدی توانسته ضعف رفتاری‌اش را پوشش دهد.

آینده امیدوارکننده

او حالا در 31 سالگی وزنه مهمی برای پرسپولیس است، همچون یک بازیکن با تجربه. با آمادگی بدنی هم که او دارد احتمالا بتواند برای چند سال آرامشی برای خط دفاعی پرسپولیس باشد، حتی در روزهای سخت رفتن سیدجلال. پرسپولیس برای استمرار موفقیت‌هایش به چنین شجاع آماده‌ای بیش از هر چیز نیاز دارد. او قدرت رهبری دارد و شاید در آینده‌ای نه‌چندان دور بازوبند پرسپولیس را هم بر بازو ببندد. می‌گویند کی‌روش بعد از جام ملت‌ها برای همیشه ایران را ترک می‌کند؛ این یعنی اینکه خیلی‌ها که در لیست سیاه او هستند دوباره ملی‌پوش می‌شوند. شجاع قطعا می‌تواند یکی از نفرات بالای این لیست باشد.

بی‌‌تردید این روزها شجاع خلیل‌‌زاده مهم‌‌ترین بازیکن پرسپولیس است که توانسته با گل‌‌های سه امتیازی‌‌اش نقش مهمی در ماندن قرمزها در کورس قهرمانی ایفا کند. مدافعی که در لیگ قهرمانان آسیا توانست رکورد بیشترین دفع توپ را به خود اختصاص دهد و در مدت زمان حضورش در پرسپولیس به‌‌عنوان یک مدافع، گل‌‌های زیادی به ثمر رسانده که بیشتر از آمار برخی هافبک‌‌های تیم است!

با این همه او از مدت‌‌ها قبل در لیست سیاه کی‌‌روش است و فرقی هم ندارد آماده باشد یا نباشد چراکه جایی در تیم‌‌ملی تحت هدایت سرمربی پرتغالی نداشته و ندارد. در همین خصوص به سراغش رفتیم تا نظر خودش را جویا شویم. گفت‌‌وگوبا خلیل‌‌زاده را در ادامه می‌‌خوانید.

با وجود عملکرد فوق‌‌العاده‌‌ای که در پرسپولیس داری اما به تیم‌‌ملی دعوت نشدی، فکر می‌‌کنی تا چه زمانی از تیم‌‌ملی دور خواهی بود؟

من همیشه گفته‌‌ام که به دنبال بهترین عملکرد در پرسپولیس هستم و این برای من از هر چیزی مهم‌‌تر است. به‌‌عنوان یک بازیکن باید تلاش کنم ابتدا در تیم پرسپولیس موفق باشم؛ چراکه خوشحالی هواداران پرسپولیس برای من از هر چیزی مهم‌‌تر است و ما همیشه تلاش می‌‌کنیم تا هواداران را راضی نگه داریم.

با این حال بازی در تیم‌‌ملی چیز دیگری است!

اگر روزی به تیم‌‌ملی دعوت شدم با کمال میل مثل یک سرباز پیراهن تیم‌‌ملی را می‌‌پوشم و به آن پیراهن افتخار می‌‌کنم اما اگر هم به تیم‌ملی دعوت نشدم مثل یک هوادار از تیم‌ملی حمایت می‌‌کنم و مثل هر ایرانی دیگری از موفقیت‌‌های تیم‌ملی در جام ملت‌‌های آسیا خوشحال خواهم شد. بازی کردن در پرسپولیس افتخار خیلی زیادی دارد و کمتر از تیم‌ملی نیست و من درحال حاضر تلاش می‌‌کنم روند خوبی در پرسپولیس داشته باشم.

سپهر حیدری نیز در تلویزیون حمایت ویژه‌‌ای از تو انجام داد و جایت را در تیم‌ملی خالی دانست.

من این برنامه را ندیدم چون در زمان بازی بود اما وقتی فیلم آن را دیدم افتخار کردم و از آقای حیدری واقعا ممنون هستم که مثل همیشه شخصیت والای خودش را نشان داد. با آقای حیدری در مس کرمان هم همبازی بودیم و چه از نظر فنی و چه از نظر اخلاقی چیزهای زیادی از او یاد گرفتم و می‌‌توانم اذعان کنم که او یکی از باشخصیت‌‌ترین فوتبالیست‌‌های تاریخ ایران است.

من و آقا‌سپهر خیلی خوب همدیگر را می‌‌شناسیم و اخلاق هم دست‌مان است. حیدری در پرسپولیس شماره ۳ می‌‌پوشید و من هم در پرسپولیس همین شماره را به تن می‌‌کنم و امیدوارم لایق شماره پیراهن او در پرسپولیس باشم. هواداران ما خاطرات خیلی خوبی از سپهر حیدری دارند چراکه او گل قهرمانی پرسپولیس را زده است.

تو هم مثل حیدری مدافع گلزنی هستی و در دو بازی اخیر هم دو گل سه امتیازی زدی. آن هم روی دو ارسال عالیشاه.

این یک مساله ساده است و اتفاق عجیبی نیست؛ چراکه موفقیت پرسپولیس از هر چیزی مهم‌‌تر است و در این شرایط فرق نمی‌‌کند که چه کسی گل بزند یا اینکه چه کسی پاس گل بدهد. مهم بردن پرسپولیس و گرفتن سه امتیاز است و در این شرایط هر بازیکنی گل بزند، فرق نمی‌‌کند.

منبع: فرهیختگان