به گزارش «دی اسپورت»، فارغ از همه حساسیت ها پیرامون مسابقات جام ملت های آسیا و بحث های داغ پیرامون میراث و عملکرد کارلوس کیروش در تیم ملی ایران در هفته ای که گذشت بدون شک برای تمام فوتبال دوستان شهر باران های نقره ای هیچ مبحثی جذاب تر از دیدار نیمه نهایی داماش گیلان برابر سایپای تهران و راهیابی دوباره لاجوردی پوشان رشت به فینال حذفی پس از 10 سال نبود.
درست در بزنگاهی که چالش جذاب این روزهای فضای مجازی قیاس حال حاضر با 10 سال گذشته است تیم خاص فوتبال ایران این بار نه در فضای مجازی که در فضای واقعی چالش 10 ساله ی جذابی را رقم زد.برای فوتبال دوستان رشتی انگار همین دیروز بود که تیم محبوبشان با حذف کردن سپاهان و برق شیراز اورجینال راهی فینال جام حذفی شده بود با این حال درست بعد از 10 سال از روزهای داغ بهار 87 این بار در یک عصر سرد زمستانی در بهمن ماه 1397 داماشی ها موفق شدند تا با پشت سر نهادن سایپای علی دایی بار دیگر خود را به فینال جام حذفی برسانند.
در فوتبال ایران بی سابقه است که تیمی از سطح سوم فوتبال خود را به فینال جام حذفی برساند البته در فوتبال اروپا نیز این امر کم سابقه است.شاید دم دست ترین تیم برای قیاس با داماش از این حیث تیم "لس اربیه فرانسه" است که فصل گذشته به عنوان تیمی از لیگ دسته سوم فرانسه خود را به فینال کوپا فرانس رسانده بود با این تفاوت که تیم فرانسوی در مسیرش برای حضور در فینال حتی یک تیم را نیز از لوشامپیونه از پیش رو برنداشته بود با این حال داماش سیامک فراهانی در راه فینالیست شدن دو تیم را از سطح اول فوتبال ایران از پیش رو برداشت.ماشین سازی و سایپا دو تیم از سطح اول فوتبال ایران شاید در ابتدا طبق گفته های مجری برنامه پربیننده نود از بابت بیرون آمدن نام داماش از گلدان قرعه کشی و رودررو شدن با این تیم لیگ دویی بسیار خرسند بودند با این حال داماش مدل 97 برای آنکه بر ادعای خوش شانس بودنش در جام حذفی مهر ابطال بزند با انگیزه ای فراوان به استقبال مصاف با نمایندگانی از لیگ برتر رفت و از هر دو آزمون سربلند بیرون آمد.
سکوهای استادیوم سردارجنگل در روزهایی که سکوهای عضدی تخریب شده اند پس از 70 ماه خنده و شادی واقعی هواداران داماش را از نزدیک تماشا کرد.آخرین بار هواداران داماش پس از غلبه بر سپاهان در فروردین 1392 و قطعی شدن بقا در لیگ برتر جشنی با شکوه در استادیوم برپا کردند.جشنی که حلاوتش بعد از دو سقوط پی در پی داماش از لیگ برتر به لیگ دسته اول و دسته اول به دسته دوم برای هواداران رشتی تبدیل به زهر هلاهل شد.البته در این فاصله هواداران داماش روزهای شادی را نیز تجربه کرده بودند مانند جشن ماندگاری در لیگ دسته اول پس از غلبه بر شهرداری بندرعباس در بهار 1394 یا جشن صعود دراماتیک به مرحله نهایی لیگ دسته دوم در اسفند 1395 با این حال برای هواداران وفادار داماش که حتی در لیگ دسته دوم نیز تیم محبوب خود را از یاد نبرده اند و همواره در زیر لب "ما برمیگردیم" را زمزمه کرده اند هیچ جشنی به مانند جشن فینالیست شدن در جام حذفی شیرین نیست.
البته همان طور که پس از پایان بازی سرمربی داماش در جمع خبرنگاران گفت ماموریت داماش مدل 97 نه صعود به فینال جام حذفی که صعود به لیگ دسته اول باشگاه های کشور است.بازیکنان،کادرفنی و البته مدیریت باشگاه داماش گیلان از فردای صعود به فینال جام حذفی و تاریخ سازی در این جام تمام تمرکز خود را معطوف به صعود از لیگی کرده اند که برای تیمی در اشل داماش حکم فراموش خانه را دارد.داماش گرچه جرقه "ما برمیگردیم" را روز سه شنبه گذشته در استادیوم سردار جنگل زد با این همه برای آنکه مانند روزهای نه چندان دور گذشته بار دیگر در سطح اول فوتبال ایران تنازی کند محکوم به فرار از منجلابی به نام لیگ دسته دوم است که سه فصلی می شود در آن گیر افتاده.فینال جام حذفی برای همه رشت وند ها زمانی جذاب و دیدنی می شود که تیم خود را نه یک تیم لیگ دویی بلکه تیم تازه لیگ یکی شده ببینند.
نويسنده: شهريار پسنديده