اعضای کافه فوتبال به رئیس مجلس شورای اسلامی نامه نوشتند

بسمه تعالی
جناب آقای دکتر علی لاریحانی
ریاست محترم مجلس شورای اسلامی
با اهداء سلام و تحیات؛
احتراما "کافه فوتبال" بعنوان یک تشکل با سابقه غیردولتیِ ورزشی، که در آن گروهی از فحول و نخبگان این صنف، نسبت به مباحث و موارد موضوعی از سر تعهد و تعلق اظهار نظر و فعالیت می کنند، برخود فرض دانسته که با ارائه جمع بندی نظرات کارشناسی درباره  "لایحه برنامه ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران" مواردی را جهت استحضار و امعان نظر جنابعالی و همکاران قانونگذار تقدیم نماید؛ با این امید که با جرح، تعدیل و اصلاح بموقع و شایسته نسبت به تقویت جایگاه ورزش در جامعه ملی و ارکان حاکمیتی توجه لازم مبذول گردد.
مستحضرید که در تمام برنامه ششم توسعه تنها چهار بار و در سه ماده کلمه ورزش و به کار رفته است: ذیل مواد ۴، ۱۴ و ۲۳. و در تمامی این موارد "ورزش" به مثابه امری طفیلی، موضوعی فرعی و کم بهاء و بلاتکلیف تلقی گردیده:
الف. در ماده 4 مقرر شده است از واحدهای آلاینده "فرضی" فعال در مناطق، مالیات اخذ شود و این "رقم مفروض" با "نظر کمیته برنامه ریزی شهرستان"، بین شهرداری ها و فرمانداری ها تقسیم و در راستای
-  ارتقاء و بهبود محیط زیست و رفع کاهش یا جلوگیری از عوامل آلایندگی و تخریب محیط زیست،
-  ارائه و بهبود خدمات بهداشتی و درمانی، ایجاد و توسعه زیرساخت‌های شهری و روستایی،
-  توسعه و نگهداری فضاها و کمربندهای سبز و "ورزشی"
هزینه شود!
سطحی نگری و ابتدایی گری در تدوین و تقریر این ماده، آنچنان مشهود است که آن را از هرگونه توضیح بی نیاز می سازد!
ب. در ماده 14 که در حالت کلی به "خرید خدمت از بخش خصوصی و تعاونی" به جای "تولید خدمت" اشاره دارد بشکلی گذرا، غیرارادی و متداول، برنامه ریز محترم، ورزش را "هم" در شمار"واحدهای بهداشتی و درمانی، مراکز بهزیستی و توانبخشی، مراکز آموزشی، فرهنگی، هنری و مراکز ارائه دهنده خدمات و نهاده‌های کشاورزی و دامپروری" فرض گرفته که بر اساس آن، "دستگاه‌های اجرایی که عهده دار وظایف اجتماعی، فرهنگی و خدماتی"، "می توانند" از ظرفیت خرید خدمتی آنان، بهره جویند!
اینجا نیز تدوین کننده برنامه نشان داده که امور را بسیار ارتجالی و بی توجه به وزن اجتماعی، به داوری برده است! ج. اما شاید، ماده ۲۳ و بند سوم از این ماده، تنها موردی باشد که تا اندازه ای به شکل اختصاصی به ورزش توجه نموده و سعی در برطرف ساختن بخشی از مشکلات صنعت ورزش از مسیر "حق پخش تلویزیونی مسابقات ورزشی" کرده باشد. این توجه، در شرایطی شکل می گیرد که جنابعالی بخوبی می دانید که سالهاست فی مابین دستگاههای مرتبط و مسئول برای تدوین آیین نامه، توافقی مرضی الطرفینی، شکل نگرفته و در این شرایط افق دستیابی به آن چندان هموار و نزدیک نخواهد بود. وانگهی بضاعت این ردیف امر فروبسته ورزش کشور را گشایش نخواهد داد... .
رییس محترم مجلس!
موارد فوق الاشاره همه بضاعت و ظرفیتی است که برنامه ششم توسعه بعنوان سند راهبردی کشور، برای ورزش تدارک دیده است. این در شرایطی است که در کمترین اقدام می شد تا با ملاحظه آموزه های برآمده از "اقتصاد مقاومتی"، و با اتکاء  به "سیاستهای مترقی اصل 44 "، به مردم و سرمایه گزاران بخش خصوصی و تعاونی میدان داد تا در مسیر جبران بودجه ضعیف وزارت ورزش (265 میلیارد تومانی در سال 95) برای اتمام قریب به 4هزار طرح نیمه تمام ورزشی در سراسر کشور، به کمک دولت بشتابند. در نظر آورید این طرحها بنوبه خود می توانند بخشی از بازار کار فارغ التحصیلان پرشمار ورزش کشور را پوشش دهند و پاسخگوی نسبی جمعیت جوان ما که 60% آن زیر 35 سال هستند، باشند...
جناب رییس!
امر ورزش در جهان امروز فراتر از یک موضوع تفننی و فرعی، بعنوان فرصتی بی بدیل برای "مهندسی اجتماعی" و راهبری جوامع تلقی می شود که در :
-  ارتقاء بنیه تربیتی نسل نورس جامعه
-  تقویت روح انسجام و همبستگی ملی
-  بهبود ظرفیتهای درونزای اقتصادی
-  اصلاح راهبردی سازمانهای خدمت محور
-  توسعه مناسبات دیپلماتیک و بین المللی
-  افزایش سلامت در نظام ملی ...
نقشی یگانه و بی بدیل را ایفاء می کند.
لذا امیدوار است آن مقام مسئول و نمایندگان ملت در مجلس، بگونه ای این بی توجهی و سهل انگاری برنامه نویس را اصلاح و تصحیح کنند تا شوق و رغبت برای همه دلسوزان و علاقمندان به تعالی جامعه ملی بوِیژه اهالی ورزش فراهم آید.

رونوشت :
_ ریاست محترم مجمع تشخیص مصلحت نظام
-  وزیر محترم ورزش و جوانان
-  ریاست محترم فراکسیون ورزش مجلس شورای اسلامی
_ریاست محترم کمیته ملی المپیک
_ ریاست محترم فدراسیون فوتبال
_ ریاست محترم اتحادیه باشگاههای فوتبال